NA REGEN KOMT ONGETWIJFELD ZONNESCHIJN

In mijn verhaal “Na regen komt ongetwijfeld zonneschijn” mijn eerste manuscript dat ik uit respect voor mijn zoon niet laten publiceren heb, schrijf ik onderstaand stukje:

Binnen de 6 maand waren we officieel gescheiden, zo snel ging dat en zonder dat ik er zelf voor gekozen had. Hij wou scheiden, ik niet!  Wat kon ik doen hem vastbinden? Mijn hart en mijn gevoel  zeiden me dit zo volwassen mogelijk af te handelen omwille van onze zoon! Wat ik dan ook met veel pijn en verdriet gedaan heb!

Het leven kan soms toch rare wendingen nemen want met nieuwjaar was er nog geen vuiltje aan de lucht en wenste ik ons beide nog een gelukkig jaar vol genot, een jaar in het teken van heel veel plezier en extra tijd met veel vrienden maar een maand later kreeg ik de koudste douche ooit!

Hier boven moesten ze me toch wel verkeerd begrepen hebben. Ik vroeg de hemel en ik kreeg de hel! Later heb ik ingezien dat dit nodig is geweest om mijn nieuwjaarswens van 2014 te kunnen realiseren en om  effectief meer te kunnen genieten van het leven ondanks de geleden pijn.

Wanneer ik dit nu lees dan is mijn nieuwjaarswens van toen uitgekomen. Ik wou meer plezier en tijd met vrienden en weer leven in plaats van boven op mijn berg te blijven zitten en enkel mama en huisvrouw te zijn.  Mijn huis was picobello maar mijn ziel niet. Die vrolijke, levenslustige vrouw die binnenin opgesloten zat, wou weer uitbreken. Spijtig genoeg moest ik eerst door de hel gaan om weer volop te kunnen genieten van het leven. En genieten doe ik. Ik had nooit durven dromen dat ik weer zoveel van het leven zou kunnen houden zoals nu. Ik heb heel veel Wifties die net zoals ik gescheiden zijn in mijn vriendenkring en gisteren heb ik het hen nog gezegd dat ik heel gelukkig alleen ben en dat ik helemaal niet op zoek ben naar een relatie.  Wat een verschil met vijf jaar geleden toen het leven zo zwaar en pijnlijk was dat ik het liefst met mijn auto ergens opgeknald was. 

Aan de mensen die nu een moeilijke periode doormaken zou ik willen zeggen, hou vol, denk positief want na regen komt ongetwijfeld zonneschijn. Ik had nooit gedacht dat ik nog zo zou kunnen genieten. Elke seconde duurde toen een eeuwigheid en was zo pijnlijk dat ik er het liefst een einde aan had gemaakt. Maar dankzij vele boeken ben ik erdoor gesparteld en is dat kleine vrolijke meisje dat vroeger zo van het leven genoot weer wakker geworden maar deze keer vele wijzer.

En vandaag ga  ik weer op stap maar met andere madammen. Wij gaan Leuven nog eens onveilig maken met ons gezang.  Leuven je bent verwittigd, hou de oordopjes maar klaar want de zingende Wifties komen eraan tenzij het blijft gieten en onweren dan moeten we iets anders onveilig gaan maken.

Het is dus blijven regen en ons zingen is in het water gevallen. Geen probleem want we hadden een back up plan. Maar Mercurius in regressie heeft ervoor gezorgd dat het reserveplan ook niet doorgegaan is. Bij de mama van één van mijn beste vriendinnen, is het plots serieus beginnen binnen te regenen en de brandweer is moeten komen. Ik ben hen moreel gaan steunen en van zingen is er dus niets in huis gekomen. De regen heeft roet in het eten gegooid maar niet in de vriendschap. Wifties steunen elkaar door dik en dun en zeker in nood.