IK BEN EEN WIFTY EN DAAR BEN IK FIER OP!

Wanneer ze mijn leeftijd vragen dan heb ik het daar helemaal niet moeilijk mee. Ik zeg dan altijd: “Ik ben een ‘Wifty’!” “Een wat?”, vragen ze dan. “Een Wifty, a woman in the fifty!” En meestal vinden ze dat wel grappig vooral omdat ik daar zo trots op ben dat ik al 50+ ben. De meeste vrouwen hebben het juist moeilijk met de overgang van tram 4 naar tram 5. Maar ik heb daar echt naar uitgekeken naar die tramwisseling enkel en alleen omdat ik dan zou kunnen zeggen dat ik een Wifty was.

Dat was ook zo van tram 3 naar tram 4, ik vond dat zo geweldig want dan kon ik zeggen dat ik al veertig was wanneer ze me vroegen: “En wanneer komt nummer 2, wil je geen tweede kind?” Die vraag hebben ze me zo vaak gesteld. Precies alsof je twee kinderen moet hebben om een gelukkig gezin te kunnen vormen. De meeste mensen begrepen niet dat ik bewust voor één kind koos. “Dat is zo zielig voor dat kind, dan zal hij altijd alleen zijn ook wanneer jullie er niet meer zijn”. Dus tram 4 was een super excuus.  Maar wanneer een koppel voor een derde kind kiest dan is de reactie: “Wat, een derde!”, precies alsof dat net eentje te veel is. Voor mij mag iedereen zoveel kinderen hebben als ze willen, als ze er maar goed voor zorgen. En nemen ze er geen dan is dat ook goed want dan kunnen ze meer onder hun twee genieten van alle leuke dingen des levens. Als ouder gaat er toch heel veel van je tijd naar je kinderen. Pas op, ik klaag niet maar ik heb het toch onderschat, moeder zijn.

Wifty, van waar komt het? Heel toevallig las ik vijf jaar geleden een interview van Hélène Van Herck en Ann Lemmens, de oprichters van de blog “Wifties”, ‘Women in their fifties’.   https://www.wifty.be

Ze vertelden dat toen ze vijftig werden, ze geen enkele aansluiting meer vonden bij een site of magazine. Het doelpubiek van de meeste magazines was vele jonger of ouder. Dus besloten ze zelf een blog te maken waar vrouwen boven de vijftig zich wel zouden kunnen thuis voelen. Mij hoefden ze niet te overtuigen ik was direct fan. Zij hebben ook een Facebookpagina waar ze leuke dingen posten en een boek dat ik in één ruk uitgelezen heb.

https://www.facebook.com/wiftyforwifties

Ze toonden mij dat elke leeftijd zijn charmes heeft en dat je op elke leeftijd kan stralen met of zonder rimpels of met een maatje meer. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet, als je je maar goed in je vel voelt en gelukkig bent.

Als ik nu terug denk aan vroeger "Oh my god", wat kon ik me toch druk maken om niets. Zat mijn haar wel goed of was mijn kont niet net iets dikker in dat kleedje? Oh neen een pukkel, wat een ramp! Ik probeerde die dan te camoufleren waardoor die dan juist nog meer opviel natuurlijk. Allemaal kleine dingen die me onzekerder maakten en vooral mijn plezier verstoorden.

Nu ik een Wifty ben, hou ik me helemaal niet meer bezig met die pietluttigheden. Heb ik een pukkel in mijn gezicht, so what? Die gaat wel weer weg. Tenslotte gaat het niet om dat kleine onding, maar om mij als persoon. Ik laat mijn geluk niet meer verstoren door de dingen die het niet waard zijn. En dat is nu eens de Wiftymentaliteit.

Dus iedereen die op tram 5 stapt, welkom en veel plezier!