CAMPING VICTORIA

Zoals ik gisteren reeds schreef, waren de vakanties op de camping super tof. Dat was nu eens echte vrijheid. Wij werden daar elk jaar vol enthousiasme met toeters en bellen ontvangen en dan was het altijd gran fiesta. Ik nam vaak een vriendin mee en die vond dat daar ook geweldig plezant.

Terwijl mijn ouders aan de bar zaten, lagen wij in het zwembad of op het strand met onze vele vrienden. Soms gingen we ook naar de cinema, de film was Spaans gesproken en geen ondertiteling maar dat was niet erg want dat was daar altijd dikke ambiance in de zaal. Dat was niet zoals hier in de cinema waar iedereen vol spanning in stilte naar de film keek. Neen, daar was dat luidop meeleven, roepen en met van alles naar elkaar gooien. En die Spanjaarden waren niet vies van vuile praat, wat een belevenis.

In de jaren 70 was het leven er voor ons Belgen super goedkoop. Dictator Franco was nog aan de macht en de mensen hadden niet veel. In de winkel was er weinig vlees en al die lekkere charcuterie die we hier in België hadden, kenden ze daar niet en vlees was voor hen veel te duur. Als wij naar de winkel gingen voor vlees dan moesten wij altijd zeggen: ”Mas, mas”, ze verplaatsten dan het mes iets verder op het vlees en wij weer: “Mas, mas, mucho mas” en dan zag je ze zo kijken van mama mia zulke dikke stukken. Neen dat waren ze daar niet gewoon. 

Onze papa zijn auto had ook altijd succes, hij reed met een grote Ford en zij met een kleine Seat. Het leven daar was totaal anders dan hier. Voor hen waren wij rijke mensen terwijl we hier in België maar eenvoudige mensen waren die gelukkig op vakantie konden gaan en niets te kort hadden. In het begin gingen we met de tent en die verkochten we elke keer wanneer we terug naar huis vertrokken. De tent bleef daar dan met alles erop en eraan staan want voor hen was een nieuwe tent onbetaalbaar.

 In 1970 hadden we geen luxe nodig om gelukkig te zijn.

Van onze papa hadden ze een beetje schrik. Ze durfden niet in de buurt van zijn auto te komen want dan werd hij boos. De kinderen speelden op de auto’s en er werd niet naar een bluts meer of minder gekeken.

Onze papa kwam ook regelmatig eens piepen waar ik zat. Als wij met de kliek het ’s nachts nog aan de bar of soms zelfs op het strand zaten te feesten dan kwam hij toevallig altijd eens langs. “Bibiana tu papa”, oh neen, hij is weer daar, vlug eens zwaaien en hopen dat hij snel weer weg was. En die kon soms wel een keer of drie terug komen. Hij stond ons ook vaak het ’s nachts aan de poort van de ingang op te wachten toen we naar de disco gingen. Nu ik zelf een kind heb, begrijp ik dat hij ontzettend ongerust was en niet kon slapen wanneer ik met mijn Spaanse vrienden op stap was. Een blonde dochter op stap in een vreemd land met een totaal andere cultuur. Ik zou ook ongerust geweest zijn. Ja dat blond was voor hun zeer speciaal want toen verfden ze daar hun haar nog niet blond. Dat bestond daar nog niet en frieten kenden ze daar ook niet.

Het eerste wat we deden toen we terug in België waren, was frieten gaan eten. Dat was nu eens het enige dat wij misten, de lekkere frietjes. Voor de rest misten we daar niets, wij hadden geen luxe nodig, de mensen leefden buiten en zaten ’s avonds allemaal bij elkaar gezellig te kletsen of domino te spelen. Of te petanken maar owee als ze te kort in de buurt van onze papa zijn auto durfden te komen.

Nog iets grappigs iedereen liep met zijn rol wc-papier naar de sanitaire blok. En soms zag je ze wel heel hard lopen. De douches stonden daar ook en in de beginjaren was er enkel koud water, brr... later kon je met een speciale jeton ook warm water krijgen maar dan moest je wel heel snel douchen en niet te veel shampoo in je haar doen.

Ik kan blijven vertellen over die vakanties. Zoveel leuke dingen beleefd. De moraal van dit verhaal is dat je om gelukkig te zijn geen grote luxe nodig hebt. Dat moet geen dure vakantie zijn in een luxe resort met alles erop en eraan. Goed gezelschap is onbetaalbaar. Daar op de camping hadden we enkel een droge slaapplek, een paar slippers, een bikini, een t-shirt en een droge handdoek nodig meer niet. Gsm en internet bestond niet. En de tv misten we ook niet. We zaten in goed gezelschap en ons vervelen deden we nooit. Dat waren nu nog eens echte vakanties!