DEMENTIE: RECLAMESPOTJE VAN EEN GELUKKIGE MAMA IN DE HOME
Gisteren bij ons mama op bezoek geweest, het was goed weer en we hebben naar het grotje
gewandeld en nadien een ijsje gaan eten op het terras van Bistro Bo-Bonne. Die hebben
speciaal voor de mensen van het rustoord een poortje aan hun tuin gemaakt zodat
de mensen niet hoeven om te lopen. https://www.bistrobobonne.be/
Het was goed
weer dus ik dacht ik neem ons mama mee naar buiten zodat ze van de buitenlucht
kan genieten. Ze was aangenaam verrast dat ik er was. Ze wist niet dat het
zondag was en ze had me helemaal niet verwacht. De vraag van vandaag was: “kom
je van je werk?” “Neen mama, het is zondag vandaag!” “Ha maar dat wist ik niet!”
Enkele minuten later: “kom je van je werk?” “Neen mama, het is zondag vandaag!”
“Ha maar dat wist ik niet! Ik denk dat ik die vraag wel vijf keer binnen een
tijdspanne van een kwartier heb moeten horen. Ik nam een foto van haar met haar
ijsje om naar mijn zus te sturen en vroeg haar haar mooiste lach te tonen wat
ze zeer grappig vond.
Toen
haar ijsje op was, wandelden we terug naar de home. We gingen daar op het terras
zitten en ik liet haar de net genomen foto zien. “Wanneer is die foto genomen?” vroeg ze me. “Daarjuist op het terras, we zijn toch naar Bo-Bonne gewandeld en je hebt daar
toch dat ijsje gegeten.” zei ik haar. "Kan je nu geloven dat ik dat al vergeten ben?” was
haar reactie. Ze beseft maar al te goed dat ze niet meer kan onthouden. Maar dat
besef duurt ook maar vijf minuten en dan is ze dat ook weer vergeten. Dus die
vasculaire dementie van ons mama heeft zijn voor- en nadelen. De kunst is om
enkel naar de voordelen te kijken. En ja ik moet twintig keer dezelfde vraag
beantwoorden maar ik ben zo blij dat ze me nog kent en dat ik met haar nog goed
kan communiceren. Ze is nog rad van tong voor haar bijna 90-jarige leeftijd. . Ik vertelde
haar dat ik nu al een week aan het bloggen ben. 'Bloggen' dat kent ze natuurlijk
niet dus zei ik haar dat ik over mezelf en haar schreef op mijn computer en dat
alle mensen dat konden lezen. Ik las haar een stukje voor en ze vond het mooi.
Ik vroeg haar of ze aan de lezers wou vertellen hoe goed ze het hier in de home had.
Natuurlijk wou ze dat want ze heeft het daar heel goed en de waarheid mag
volgens haar altijd gezegd worden. Bij deze een super reclame voor het Woonzorgcentrum Sint-Margaretha te Holsbeek.
Ik had dit nooit durven dromen dat ons mama daar zo gelukkig zou zijn want iedere keer we over een rusthuis praatten, werd ze zeer boos en dreigde ze met lelijke dingen. Hadden we dit eerder geweten dan hadden we ons zoveel zorgen niet moeten maken hebben en had ze zo vaak niet in het ziekenhuis gelegen omwille van het feit dat ze niet meer voor zichzelf kon zorgen. Dus lieve mensen denk goed na, laat je goed adviseren en denk vooral aan de gezondheid van je allerliefste dementerende schat.
Reacties
Een reactie posten