EVIVA ESPAÑA MET LA MAMA DORA

EVIVA ESPAÑA

Ik ben geboren in de golden sixties en had het geluk dat mijn ouders toen al een auto hadden en jaarlijks op vakantie naar Spanje gingen. Van mijn vierde tot en met mijn achttiende reden we elk jaar naar dezelfde camping. Camping Victoria in Canet de Mar. Veel was er niet te zien maar de zon scheen er elke dag, het strand lag aan de overkant, er was een zwembad en een speeltuin, een gezellige bar, een winkeltje en de mensen waren er super vriendelijk.

Camping Victoria was een camping waar de Spanjaarden die in Barcelona woonden en werkten hun vaste staanplaats hadden. Veel toeristen kwamen er niet. Wij zijn er eens toevallig op doorreis gestopt en blijven plakken. Die Spanjaarden waren zo sympathiek, maakten heel graag plezier en waren net zoals wij zeer aanwezig, open en spontaan. In de week verbleven de vrouwen er alleen met hun kinderen en op vrijdagavond was het feest want dan kwamen de werkende mannen op weekend. Dus ieder weekend was het olé olé en in de week was het iets rustiger.

Wij en de zussen van onze papa met hun gezin, die vaak meegingen, waren meestal de enige toeristen op de camping. Dat was super tof! Iedere avond in de bar verbroederen met de Spanjaarden. Wij maakten graag plezier en konden daarbij nogal luidruchtig zijn. Voor die Spanjaarden was dat geen probleem want die hadden hetzelfde temperament en die vonden dat geweldig dat er Belgen op de camping stonden. Ze waren zo fier dat hun Fabiola met de Belgische koning getrouwd was dus waren wij voor hen een beetje familie.

Spanjaarden hebben het voor jou of helemaal niet en als ze het voor jou hebben dan behandelen ze je als familie. Boften wij even. Die vakanties waren de leukste van allemaal. De camping was voor mij ieder jaar thuis komen. Toen waren de vakantiekriebels nog zeer sterk aanwezig. Ik had er super veel vrienden en ik was er zeer graag gezien. Ik viel hard op met mijn blauwgroene ogen en mijn felle blonde haren tussen al mijn Spaanse vrienden. Ik heb er enkele fantastische vriendschappen aan overgehouden. Terwijl ik aan de camping terug denk, ruik ik de citroenbomen nog.

Ik heb er mijn Spaans geleerd. Zij spraken enkel Spaans, dus moesten wij in het begin ons plan wel trekken met gebaren en enkele woordjes gebrekkig Spaans. Geen betere manier om een taal te leren en een vakantieliefje hebben natuurlijk ook.

Ik kan mooie verhalen vertellen over die vakanties en enkele van mijn vriendinnen die soms meegingen, zullen dit zeker bevestigen. Ik beloof jullie hierover nog te vertellen.

Ons mama die enkel Vlaams spreekt, die kon zich daar toch zeer goed verstaanbaar maken. En vandaag in de home begon ze over Spanje. Wanneer ze over Spanje begint dan denken we altijd oh neen, nu gaat ze weer heel de tijd hetzelfde zeggen: “ Bibiana Belgica Blanca Aqui” en dat zegt ze dan wel tien keer na mekaar. Een verhaal dat we al honderd keer gehoord hebben. De eigenaars van de camping hadden graag gehad dat ik daar de ganse zomer bleef om hen te helpen op de receptie. Ze spraken enkel Spaans en geregeld stopten er toeristen voor informatie maar omdat ze geen enkele andere taal spraken, verstonden zij de toeristen niet en omgekeerd ook niet. Dus de toeristen trokken verder. Maar ons mama wou niet dat ik daar alleen bleef. En dat verhaal vertelt ze heel veel.

Vandaag heb ik haar gefilmd na de zoveelste keer “Bibiana Belgica Blanca Aqui” omdat ik dit toch moest vastleggen voor later. Ons mama zou geweldige tv maken. De titel van haar programma “Eviva España met la mama Dora ” en haar kennende zou ze daar veel plezier maken en alles gedaan krijgen, Olé!

Bij deze Spaanse les van la mama Dora.