HELLO INSTAGRAM



Vandaag ga ik een stapje verder. Ik heb een Instagram account aangemaakt en mijn eerste foto’s gepost. Dit is voor mij een nieuwe en onbekende wereld die opengaat. Ik heb er helemaal geen ervaring mee en ben nog zeer onwetend over hoe het juist werkt. Dus niet verschieten wanneer ik aan het klungelen ben en al prutsend een paar blunders maak. Wie mij een beetje wegwijs kan maken, mag me altijd contacteren.


Ik nam de Nina om een foto te maken van mijn artikel en kon het niet nalaten om het opnieuw te lezen. Ik moet zeggen dat ik sinds de publicatie toch veranderd ben. Mijn grootste doel was mijn boek gepubliceerd te krijgen en coach te worden. Ik zou me door niemand meer laten afleiden. Ik ben beginnen te bloggen zodat jullie en de uitgevers konden lezen wie ik was en hoe mijn schrijfstijl was. Ik heb de pijn letterlijk van me afgeschreven en dacht een voorbeeld voor anderen te kunnen zijn. Ondertussen heb ik de schrijfmicrobe goed te pakken en is mijn doel  veranderd.  Ik ben een verteller, een entertainer, een schrijver, iemand die van het leven houdt en graag plezier maakt. Maar ook iemand met een luisterend oor voor mensen die hun verhaal kwijt willen. 

Door dat bloggen heb ik mezelf dus nog beter leren kennen vooral door al die herinneringen weer naar boven te halen. Ik hou van mijn vrijheid en al de keren dat ik het gelukkigste was, was toen ik mijn eigen ding kon doen zonder met iemand rekening te moeten houden. Zonder dat ik mezelf moest wegcijferen om iemand anders gelukkig te maken. Ik wou iedereen altijd tevreden stellen en vergat daardoor vooral mezelf. En wanneer ik een keertje neen durfde te zeggen dan had ik zo’n schuldgevoel van hier tot in Tokio.

Dat schuldgevoel is ondertussen volledig weg. Ik heb geleerd voor mezelf op te komen en wanneer ik voor iets geen zin heb dan zeg ik dat eerlijk.  In mijn hoofd zijn de twijfels en het piekeren over tegen mijn zin toch meegaan om anderen te plezieren zodat ze me leuk zouden vinden of niet meegaan en vooral voor mezelf te kiezen, helemaal verdwenen. Ik voel me zo bevrijd en vele gelukkiger. Ik laat mijn geluk of ongeluk niet meer afhangen van anderen. Je houdt van me zoals ik ben of niet!

Maar vandaag heb ik dus ja gezegd tegen de markt in Leuven en ja tegen mijn vriendinnen. Ik heb een zalige dag gehad. Door het zonnige weer had ik een enorm vakantiegevoel. Mijn zus en schoonbroer hebben ons vergezeld en we zijn gaan lunchen op het terras van de Notre Dame en nadien een chocoladebom gaan eten in Le Pain Quotidien. Het was niet leven zoals god in Pineda maar leven zoals een onafhankelijke gelukkige vrouw in Leuven.

Ik ben dus zonder het te beseffen getransformeerd van een gekwetst vogeltje in een zelfstandige vrouw, die van het leven geniet en vooral probeert alles positief te bekijken. Ik blijf trouw aan mezelf en hoop anderen te kunnen inspireren om ook voor zichzelf te kiezen en meer ja te zeggen tegen de positieve dingen van het leven. 'Leef' zingt André Hazes Jr. en laat dat nou net de boodschap zijn die ik wil overbrengen. https://www.youtube.com/watch?v=2H0yWKdZM8g

Reacties

Populaire posts van deze blog

GOEDE REIS LIEVE MAMA

HIP HIP HOERA VOOR BAR MARCEL

RUST ZACHT FERNAND

VOLLE MAAN

MAMA WE LATEN JE NIET ALLEEN

EN PLOTS...

ALLEREERSTE POST OP EIGEN BLOG

DEMENTIE: RECLAMESPOTJE VAN EEN GELUKKIGE MAMA IN DE HOME

HET IS WEER VOORBIJ

HOOP DOET LEVEN