MAMA WE LATEN JE NIET ALLEEN

 

Ik zit nu terwijl ik dit schrijf bij ons mama aan haar bed en blijf bij haar waken. Mijn eerste vakantiedag begon helemaal anders dan verwacht.

Ik werd wakker gebeld door mijn zus die bij ons mama aan haar bed stond. Ik moest direct afkomen want het ging heel slecht met haar en ze kregen haar niet meer wakker. Ik haastte me naar Holsbeek en toen ik haar kamer binnenkwam, zag ik dat het niet goed was. De dokter wou met morfine beginnen maar wachtte gelukkig tot ik er was.

Ondanks dat ik me voorgenomen had me sterk te houden, kon ik mijn tranen niet bedwingen. Mijn zus probeerde ons mama nog eens wakker te maken om te vertellen dat ik er was en plots deed ze haar ogen open. Ze was zo gelukkig dat ze ons zag. Ze klaarde helemaal op en zei dat ze zo blij was ons te zien. De dokter kwam terug binnen en kon haar ogen niet geloven. Dus besloten we voorlopig geen morfine toe te dienen. Maar nu zijn we tien uur later en ons mama gaat snel achteruit. Af en toe heeft ze een opflakkering en dan is ze weer weg. Ik wil graag de verzorgsters hier even in de picture zetten omdat ze zo lief zijn en zo goed voor ons mama zorgen. Ze is in de beste handen en dat is iets om zeer dankbaar voor te zijn. Ik weet niet wat de nacht gaat brengen maar ik hoop dat ze niet te veel pijn moet lijden.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

GOEDE REIS LIEVE MAMA

HIP HIP HOERA VOOR BAR MARCEL

RUST ZACHT FERNAND

VOLLE MAAN

EN PLOTS...

ALLEREERSTE POST OP EIGEN BLOG

DEMENTIE: RECLAMESPOTJE VAN EEN GELUKKIGE MAMA IN DE HOME

HET IS WEER VOORBIJ

HOOP DOET LEVEN