HET BOEK VAN VINCENT
Het boek van Vincent is een
boek dat toevallig via mijn zus op mijn schoot belandde nadat het eerst ook toevallig
in haar handen terecht gekomen was. Het is een boek dat gaat over het veel te korte leven
van Vincent die op zijn 36ste bruusk geconfronteerd werd met kanker
aan de galwegen stadium 4. De zwaarste graad want de kanker had zich al
verspreid in gans zijn lichaam. En toch ging hij moedig en hoopvol de strijd
aan.
Zijn vader, Omer Van
Cauwenbergh heeft het met veel verdriet geschreven en volledig in eigen beheer
uitgegeven. Met dit boek wil hij het verhaal vertellen van zijn sportieve zoon,
vader van twee kleine meisjes zodat zij zouden weten hoe mooi hun papa was en
hoe moedig hij de strijd tegen kanker aangegaan is. Hij wilt hiermee ook de
actie “Kom op tegen kanker” steunen. De bedoeling is dat het boek nadat het gelezen is, niet
in je boekenkast komt en ook niet verkocht wordt maar doorgegeven wordt zodat
het verhaal verder kan gaan en het winst maakt voor het goede doel.
Het is een familie uit groot
Leuven en misschien kennen sommigen onder jullie hen wel. Ik heb het gelezen en nu wil ik het graag aan iemand geven zodat het boek bekend
wordt en winst kan genereren. Wie wil het lezen en daarna verder doorgeven?
Stuur mij maar een bericht.
Kanker, iedereen kent wel
iemand die het heeft of eraan gestorven is. Mijn oudste broer is aan darmkanker
gestorven en onze papa heeft prostaatkanker gehad.
Toen onze papa de diagnose
van prostaatkanker kreeg, was hij 70. Omdat hij iemand van weinig woorden was
en nooit veel vragen stelde, ging ik mee met hem op gesprek bij de oncoloog. Hij
begreep ook niet altijd wat de dokters vertelden dus kwam hij vaak zonder de
nodige info thuis. En ik ben juist iemand die heel veel vragen stelt en alles tot
in detail wil weten, dus ging ik mee. Gelukkig maar want onze papa had in totaal
niet geluisterd naar wat de oncoloog gezegd had. Hij zat er verslagen bij en wou
het lot zijn gangetje laten gaan. Maar dat was buiten ons mama en mij
gerekend.
Toen we thuis kwamen, heb ik
het ganse verhaal in gewone taal nog eens herhaald en ons mama en ik stonden volledig achter
de operatie. Alles kon weggenomen worden en de kans op volledig herstel was
heel groot. Maar onze papa was daar niet zo van overtuigd. Hij was ook iemand
die bang was van dokters en ziekenhuizen. Zo was hij eens in zijn onderbroek en
op zijn blote voeten uit het ziekenhuis gaan lopen, zo bang was hij.
Gelukkig konden wij hem
overtuigen en heeft hij zijn volledige prostaat met kankergezwel laten wegnemen.
Die operatie verloopt nu vele anders dan vijfentwintig jaar geleden want toen
waren daar wel enkele serieuze nadelen aan verbonden, incontinentie en
impotentie. Hij had het er heel moeilijk
mee en soms spijt dat hij het laten doen had. Hij voelde zich minder man en het
heeft zijn manier van leven toch wel veranderd. Maar toen zijn beste vriend aan prostaatkanker
stierf omdat hij zich niet had laten opereren, besefte hij toch dat hij de
juiste keuze gemaakt had ondanks de minder leuke kantjes. Onze papa heeft nog
13 jaar geleefd en is aan iets totaal anders gestorven.
Ja, soms is het moeilijk om
bepaalde beslissingen te nemen. En nu ik het verhaal vertel, vraag ik me af of
ik en ons mama wel het recht hadden om hem zo te overtuigen om zich te laten
opereren. Wij moesten niet met de gevolgen leven maar hij wel. En ons mama
natuurlijk ook een beetje maar zij was iets ouder dan hem en minder hevig en voor
haar was dat dus helemaal geen probleem.
Toch wel straf, ik begin met
het boek van Vincent en ondertussen vertel ik over onze papa zijn prostaat.
Maar nu terug naar het boek dat wacht op een volgende
lezer. Ben jij de volgende?
Reacties
Een reactie posten