ZO MOEDER, ZO DOCHTER

Vandaag liep de namiddag iets anders dan verwacht. Ik zou met ons mama iets gaan drinken in haar buurtcafé bij Anita. Dus ik vertrok vroeger dan normaal naar de home om haar te gaan halen maar ze lag op haar bed toen ik aankwam. Het was haar dagje niet, zij had duidelijk een baaldag. Niets was goed en overal had ze kritiek op.

“Ik ga niet mee want ik heb keelpijn, ik ben versleten, ik ben voor niets goed meer ze mogen me hierboven komen halen, die rommel moet hier weg, doe je haar in een staart … :(”

“Maar moeder”, zei ik haar, “wat zit jij hier nu allemaal te zeggen, zo negatief, gisteren was een leuke dag, we hebben gekke foto’s en filmpjes gemaakt, we hebben zo hard gelachen en nu zeg je dat je voor niets goed meer bent. Het is gewoon je dag niet. Gisteren was leuk, vandaag voel je je minder goed en morgen is het weer beter. Zo is het leven dat weet jij toch!”  Ik liet haar de foto’s en het filmpje van gisteren zien en ze begon te lachen.

“Kom we zullen beneden een tasje koffie gaan drinken!”

In de cafetaria was haar sombere bui snel over. We speelden domino samen met nog andere twee dames die toevallig aan onze tafel zaten. Ze vond het zo leuk dat toen het etenstijd was ze niet wilde stoppen. De anderen waren al naar de eetzaal vertrokken maar zij bleef zitten.

“Kom hanggat, we moeten terug naar boven, iedereen is al gaan eten, we zijn hier de laatsten”, zei ik haar. Zo moeder zo dochter dat blijven hangen heb ik dus duidelijk van geen vreemden.

Onderweg naar boven heb ik nog een dame, die zeer verward was en de weg kwijt was naar haar afdeling gebracht. Ik was geschrokken omdat deze dame op korte tijd zo achteruit gegaan was. In de zomer deed ik daar nog goede gesprekken mee en nam zij ons mama mee naar boven en nu waren de rollen omgekeerd.

Dus geniet zoveel mogelijk van alle kleine dingen en stel niets uit want op een dag kan het te laat zijn.