SLAPEN SLAPEN EN NOG EENS SLAPEN

Wat, al zo laat? 

Ik heb de ganse dag in mijn zetel gelegen en het grootste deel van de tijd geslapen. Dus deze vrijdag geen spannend verhaal over mijn belevenissen in Leuven maar eerder een saai over uitzieken.

Mijn zetel wordt eindelijk nog eens nuttig gebruikt. Mijn salon staat hier meer als decoratie want wij zitten zelden in de sofa. Ik breng de meeste tijd door in de keuken en aan de eettafel. En als ik volk ontvang dan zitten wij ook steeds aan de tafel in plaats van in het salon. Ik vind samen aan tafel zitten vele gezelliger en ik heb een grote tafel, dus hoe meer zielen hoe meer vreugde.

Vandaag ging ik normaal gezien kwissen voor het goede doel. Ik heb dit spijtig genoeg moeten afzeggen. Net zoals het vrijgezellenfeest van morgen en het isoleren van de rolluikbekasting. Dat zijn in totaal vier dingen, als je Scherpenheuvel meetelt, die deze week op de planning stonden die niet kunnen doorgaan zijn. Het is wat het is en ik lig er niet van wakker. Neen, ik heb de ganse dag geslapen. Maar soms dwingt het leven ons om het iets rustiger aan te doen. Het enige verschil is dat ik voor jullie nu geen leuke verhalen heb.

Maar ik maak het goed wanneer ik beter ben en weer meer energie heb.

Nu ga ik naar boven want mijn bedje en mijn tv roept. Ik bekijk deze ziekte als iets positief, het geeft me de nodige rust want ik had al een hele tijd slaaptekort en dat haal ik nu zonder schuldgevoel allemaal in.

Tot morgen!