ONS MAMA HET MOOISTE VOORBEELD VAN JE BLIK VERRUIMEN

Vandaag werd mijn vrijdagse routine een beetje in de war gebracht door een telefoontje van het rusthuis. Iets na de middag kreeg mijn zus telefoon dat ons mama ziek was en dat ze de dokter gebeld hadden. Wat ik zeer positief vind dat ze daar zo begaan zijn met haar en dat ze bezorgd zijn. Ons mama is daar echt in zeer goede handen. Ik ben daar zo dankbaar voor want die verzorging is onbetaalbaar.

Ik ben dan onmiddellijk tot daar gereden. Ons mama lag in haar bed maar ze zag er niet echt ziek uit, ze had wel veel buikpijn, gelukkig geen koorts of ook niet misselijk.  De dokter kwam langs en vertelde dat ze een darmontsteking had. Ze moet antibiotica nemen.

De dokter was nog geen vijf minuten weg of ons mama vroeg wat die buikpijn toch zou kunnen zijn? “Je hebt een darmontsteking”, zei ik haar. Ik heb dat toch vaak moeten herhalen. Ze vroeg me ook een paar keer wat ze moest doen indien ze daar weg moest. “Maar mama, je moet hier niet weg, dat is hier geen ziekenhuis, dat is hier een rusthuis, je woont hier en je mag hier blijven zo lang je wilt.”

“Maar ik wil hier niet weg, ik ben hier graag”, antwoordde ze.

Ik kan het niet vaak genoeg blijven herhalen maar ons mama die zo tegen een rusthuis was, is daar zo gelukkig en dat doet me veel plezier. Ze is een prachtig voorbeeld van een zeer wijze quote van Wayne Dyer:

Verander de manier waarop je naar dingen kijkt en de dingen waar je naar kijkt veranderen.