KRAK, KRAK

 

Je hebt verschillende vormen van dementie en ons mama heeft vasculaire dementie. Bij vasculaire dementie raken bloedvaten in de hersenen beschadigd door een herseninfarct, een beroerte of suikerziekte. Ons mama heeft beroertes en herseninfarcten gehad. Wij wisten niet dat je daar dementie kon van krijgen, wij dachten dat ons mama alles vergat en dat ze moeilijker in de omgang werd van de ouderdom. Maar dat was dus verkeerd gedacht. Hadden we toen geweten wat we nu wisten dan hadden heel veel misverstanden kunnen vermeden worden en hadden we ons beter kunnen voorbereiden op wat zou komen.

Zo had ik vandaag een doos wafels mee die ik gekocht had voor het goede doel. Ze was zo blij dat ik iets te eten mee had want ze moest nog ontbijten en ze snapte niet dat het al bijna avond was. Het heeft geen zin om hier tegen in te gaan want in haar hoofd is het ochtend. Na drie wafels moest ik wel met pijn in mijn hart zeggen dat het genoeg geweest was want dat ze nog moest gaan eten.  "Maar ik heb honger, krijg ik nu echt geen wafel meer?" vroeg ze me met van die smekende ogen.

Ik heb haar dan een anijsbolletje gegeven dat ze zo graag eet. "Dat zijn wel zuigbolletjes he mama die zijn te hard om op te bijten." "Krak, krak, maar ik bijt daar toch niet op." Het is toch een specialleke net zoals Marcelle. Ze kleuren mijn dag en maken me creatiever. Mijn leven zou er anders uitzien zonder hen.