GENTLEMAN THEO



Vandaag was het dinsdag en volgens mijn nieuwe planning betekent dat na het werk direct doorrijden naar Holsbeek voor wat quality time met ons mama. Ze was goed aan het slapen toen ik aankwam. Ze schrok dat ik naast haar op het bed zat toen ze wakker werd. "Welke dag is het?", was haar eerste vraag gevolgd door: "Kom je me halen om naar de vliegers te gaan kijken?" Met pijn in mijn hart vertelde ik haar dat het helemaal geen weer was om buiten te gaan zitten want dat de herfst begonnen was. "Oh, maar dan gaat het nog een hele lange tijd duren voor ik kan komen!" "Zodra het nog eens een mooie dag is in het weekend, kom ik je halen", antwoordde ik haar. In gedachten hoopte ik dat ze gezond en wel de winter zou doorstaan zodat ze in de lente weer zou kunnen genieten van mijn terras. Dat is al sinds haar 62ste toen ze een hersenbloeding kreeg dat ik elk jaar hoop dat ze het nieuwe jaar mag halen en dat is ondertussen toch al 28 jaar. Ze heeft sindsdien al vele mensen overleefd die toen gezonder dan haar waren.

Dinsdag is sinds vorige week dominodag. 
Omdat er in de eetzaal geen volk zat, zijn we beneden in de cafetaria gaan spelen. Daar kregen we meteen het gezelschap van Gerard en Theo. Theo is volgens mij een nieuwe bewoner want ik had hem nog nooit gezien. Hij zit op dezelfde verdieping als ons mama maar dan in de andere gang. Ik vroeg hen of ze zin hadden om mee te spelen en ze hebben heel de namiddag meegespeeld en gewonnen. De mannen hebben de vrouwen verslagen. Ze vonden het een geweldig spelletje en kijken al uit naar volgende week om weer kunnen mee te spelen. 

Theo vertelde dat hij het 's avonds een beetje eenzaam is. Want dan zit iedereen op zijn kamer tv te kijken. Ons mama kijkt al lang geen tv meer want zij kan dat niet meer volgen want ze is direct vergeten wat er gebeurd is en wat er gezegd werd. Ik stelde voor om samen in één van de vele gezellige zithoekjes eens een babbeltje te doen. Theo vond dat een schitterend idee maar ons mama zei direct dat ze niet graag bij een man alleen zit omdat iedereen dan denkt dat ze iets hebben. "Maar mama, wat zeg jij nu? Dat is een verkeerde gedachte van vroeger, tegenwoordig mogen mannen en vrouwen samen zitten zonder al die achterklap". 

Toen ik moest vertrekken, zei ik dat Theo ook naar boven moest en dat ze samen de lift konden nemen. Theo stond recht en begeleidde haar zeer attent als een echte gentleman naar de lift en spontaan moest ik glimlachen hoe mooi dat dit was om te zien. Of ze deze avond gaan samen zitten dat weet ik niet want ons mama wil geen achterklap. Hoe jammer dat bepaalde ideeën haar op deze gezegende leeftijd nog verhinderen om toch een leuke, gezellig tijd te hebben met een gentleman.

Reacties

Populaire posts van deze blog

GOEDE REIS LIEVE MAMA

HIP HIP HOERA VOOR BAR MARCEL

RUST ZACHT FERNAND

VOLLE MAAN

MAMA WE LATEN JE NIET ALLEEN

EN PLOTS...

ALLEREERSTE POST OP EIGEN BLOG

DEMENTIE: RECLAMESPOTJE VAN EEN GELUKKIGE MAMA IN DE HOME

HET IS WEER VOORBIJ

HOOP DOET LEVEN