OP BEZOEK BIJ ONS MAMA

Naar goede gewoonte ga ik op woensdag op bezoek bij ons mama dus ook vandaag. Ze zat op het terras van de gezonde buitenlucht te genieten en ze had me al van ver zien aankomen. Ze was blij me te zien. Ze wordt oud denk ik iedere keer wanneer ik haar zie maar ja, ze wordt 91 jaar. Ze had een heldere dag vandaag en zo kon ik allerlei dingen vragen voor mijn nieuw boek. Als ik specifieke vragen stel dan kan ze daar niet op antwoorden maar zodra ze begint te vertellen, worden ze spontaan beantwoord.

Zo vertelde ze over de oorlog dat hun huis bij de eerste bom in Leuven werd vernield en dat ze de ganse oorlog in de voederstal van de boerderij van haar tante Bertha in Kortrijk-Dutsel heeft gewoond. Ze was 11 jaar en breide dikke winterkousen om wat extra geld te verdienen. Haar vader was krijgsgevangene in Duitsland. Ze vertelde ook dat ze heel veel schrik had van de vliegende bommen en wanneer ze ze hoorde dan kroop ze onder de tafel van de schrik. Dat waren andere tijden dan de corona. 

Je kan die tijd natuurlijk niet vergelijken met nu maar nu kunnen we samen wel de situatie veranderen. Als we allen de maatregelen respecteren en doen wat we moeten doen dan kunnen we het virus de baas. Ik dacht dat tegen mijn verjaardag alles wel onder controle zou zijn maar spijtig genoeg stijgen de cijfers weer elke dag en waarschijnlijk zal onze bubbel terug kleiner moeten worden. Dus zal het dit jaar geen drie dagen feesten worden.