NIEUWE KRABPAAL

Wat doet een mens zoal op een zaterdag? Wassen, gras maaien, boodschappen doen en op krabpalentocht gaan. 

Marcelle komt vaker binnen en durft al eens in de gordijnen te hangen. Ze klautert ook op mijn stoelen en ik moet er constant achter zitten om haar te berispen. En als het stil is dan moet ik haar zoeken want ze gaat graag onder de sofa liggen waar ik haar niet kan pakken. Daarom ben ik vandaag op zoek gegaan naar een krabpaal met een slaapplekje. In de winkel heb ik me laten verleiden door allerlei prulletjes en ik heb zelfs een leibandje voor haar gekocht. 

Thuis werd de krabpaal direct goedgekeurd en haar nieuwe speeltjes ook.

Ze viel zelf in slaap. Je zou denken nu ze een krabpaal heeft, zal ze wel van de gordijnen en mijn stoelen blijven maar dat was duidelijk niet het geval. Ze springt vanop de paal op mijn stoelen en in de gordijnen. Dus ik moet nog altijd ogen overal hebben en kan haar niet alleen binnen laten. 

Deze middag heb ik meer dan een uur naar Kiki het katertje gezocht. Hij was vermist. Ik vond hem nergens en ik denk dat hij ontsnapt is tijdens het maaien van het gras. Juliette die was helemaal niet ongerust en die deed zelfs een dutje te samen met de andere twee. Gelukkig hoorde ik hem na een tijdje miauwen en plots stond hij aan de deur. Waar hij gezeten heeft? Joost mag het weten.

Ik kan niet zeggen dat ik me verveel. Mijn dagen zijn goed gevuld. Ik zou graag wat meer tijd aan mijn schrijven besteden maar dat lukt voorlopig nog niet.

Kiki in droomland.