ZONDAG

De voorbije blijf-in-mijn-kot periode was zeer druk. Daarom dat er vandaag niets op mijn planning stond. Het zou vooral een niets-moet-zondag worden en daarmee bedoel ik, gewoon doen waar ik zin in had en geen klusjes, wasjes of andere dingen. Het begon al goed, de wind had de omkasting van de rolluik beneden in de kamer los geblazen en de wind schoot er langs alle kanten door. Het zijpaneel was helemaal aan één kant los.  Gelukkig heb ik de laatste jaren zeer goed mijn plan leren trekken en ben ik ook een zeer handige Hariette geworden. Ik ben in de kelder de juiste vijzen gaan zoeken om ze vast te schroeven. Het kleine zijpaneel heb ik er terug ingeduwd en voor alle zekerheid vastgeplakt met duct tape. Het wondermiddel dat onze papa, die we bompa plek noemden, voor alles gebruikte. Dus die duct tape kwam goed van pas. 

Omdat de omkasting vuil geworden was, heb ik ze een grondige beurt gegeven en terwijl ik op de ladder stond zag ik toevallig op de kleerkast verborgen schatten liggen. Mijn dozen met al de kaartjes die ik vroeger kreeg toen ik nog thuis woonde bij mijn ouders en ook leuke tekeningen van de zoon uit het kleuterklasje. 

En omdat het bijna Pasen is en ik mijn huis altijd versier volgens het juiste thema heb ik enkele zeer toepasselijke tekeningen in de keuken opgehangen. Ongelooflijk hoeveel herinneringen er naar boven kwamen en het was ook meteen het gespreksonderwerp tijdens het eten. We hebben heel hard gelachen met de onderste tekening. Ik vroeg voor alle zekerheid wat hij getekend had naast het huis? "Een kip natuurlijk!" Oké wel een zeer speciale kip en we vroegen ons allebei af wat de juf van die kip moet gedacht hebben toen? Vanaf nu zal ik ze elk jaar rond Pasen ophangen samen met de rest van de versiering