TIJD TE KORT

Vandaag was mijn eerste thuiswerkdag. Wat een verschil. Mijn werkplek is nu in de living waar de zon bijna de ganse dag binnen schijnt. Op het werk zie ik de zon niet, heb ik het altijd koud en loop ik winter en zomer met een dikke poncho rond. Maar hier thuis zat ik in mijn t-shirt te puffen van de warmte. Ik hoorde de vogeltjes fluiten en ook de poes de ganse dag miauwen. 

Ik weet niet wat ze heeft maar ze is al twee dagen non stop aan het miauwen, wat zeer vervelend is omdat ik niet weet wat ze wilt. Wanneer ik buiten ben, komt ze af en rollebolt ze veel. Ik ben geen kattenfluisteraar dus is dit goed of slecht?

Ondanks dat ik nu veel meer tijd heb, heb ik toch tijd te kort. Ik wil zoveel doen, het liefst zo vlug mogelijk maar dat kan natuurlijk niet alhoewel ik toch een goede multitasker ben. Terwijl mijn pc opstart, geef ik vlug de planten water, beantwoord ik een bericht en denk ik al aan iets anders.
Bing, mijn 'Yang Vuur' neemt weer duidelijk de bovenhand en die moet toch een beetje afgeremd worden want die heeft de neiging om te overdrijven en van alles een competitiespel te maken. Vandaag doen we 50 taakjes en morgen doen we er nog een schepje bovenop. Ik heb dat competitiebeest nog niet kunnen temperen. Doseren is de boodschap. 

Ik heb niet alleen bergen verzet maar ook een uurtje relax op mijn terras van het zonnetje genoten. Oh zalig die eerste lentezon op mijn huid. Daar krijg ik pas energie van.
Nadien ben ik weer in actie geschoten en heb ik de Hortensia's gesnoeid, het gras afgereden, eten gemaakt, met mijn meter gebeld en iets zeer belangrijks, mijn contract getekend. Eindelijk heb ik daar ook werk van gemaakt. En nu ben ik aan het schrijven en straks ga ik toch nog een uurtje spenderen aan mijn online cursus Chinese astrologie. 

Begrijpen jullie nu waarom ik tijd te kort kom?