IN DE SCHRIJFFLOW

Vandaag was het te fris om buiten op mijn terras van het zonnetje te kunnen genieten. Ik heb wel in de zeer late namiddag toen het iets warmer was vooraan voor mijn grote venster en uit de wind, zes bladzijden in mijn schrift geschreven. Al twee dagen ben ik op zoek naar de lezing die ik geschreven heb waarin ik mijn boek voorstel maar ik heb in geen enkel schrift iets terug gevonden en de file die ik op mijn computer bewaard heb, is leeg! Wat heb ik daar weer mee uitgespookt? Dus zat er niets anders op dan een nieuwe lezing te schrijven en die is een beetje langer geworden dan verwacht. 

Ik zat helemaal in mijn schrijfflow in het zonnetje met mijn gat op - den delper - zoals ze dat in Leuven zeggen, met Juliette aan mijn voeten. De inspiratie die bleef maar komen en de tijd die vloog voorbij. Aan de stand van de zon kon ik zien dat het tijd was om naar binnen te gaan om aan het eten te beginnen. Dankzij mijn zoon kook ik elke dag. Was ik helemaal alleen geweest dan had ik zeker niet de discipline gehad om elke dag rond hetzelfde tijdstip te koken. Ik zou eten wanneer ik honger had en voor mij hoeft dat ook niet elke dag warm te zijn. Ik zou blijven zitten zijn en nog meer geschreven hebben. Je moet het ijzer smeden wanneer het heet is en vandaag was dat zeer heet.

Ik kreeg van mijn uitgever een voorstelling van mijn aangepaste boekcover en dat heeft mij enorm getriggerd om die lezing opnieuw te schrijven. Zodra de omslag helemaal op punt staat, mogen jullie hem zien. Hieronder licht ik alvast een klein stukje van de sluier op.

Voor de rest eindig ik met een zeer toepasselijke quote van één van de grootste Ierse dichters, William Butler Yeats (1865 - 1939).

DE ENIGE REIS DIE DE MOEITE WAARD IS, IS DE REIS NAAR BINNEN.