DE COVER IS ONTWORPEN
Ik heb jullie nog niet verteld dat ik deze week het ontwerp van de cover voor mijn boek ontvangen heb. De cover wordt niet door mezelf gekozen maar door de vormgever die het speciaal voor mij ontworpen heeft met de visie 'Hou je hoofd omhoog' en 'Sterke persoon die breekbaar durft te zijn in haar boek'. En ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was. Ik ga nog niet veel verklappen maar ze hebben naar de kleuren van mijn blog gekeken en het behoort tot de reeks van de andere twee Belgische auteurs Kenneth Nijs en Iris Scheys.
Dus als alles vlot verloopt dan kan bij de twee bovenstaande boeken binnenkort wel eens een derde bij liggen.
Ik heb dat van Kenneth gelezen en erover geschreven. Dat van Iris heb ik deze week pas gekocht maar jammer genoeg heb ik nog geen tijd gehad om het in alle stilte te kunnen lezen. Ze schrijft over haar leven met chronische vermoeidheid.
En het rare is dat ik zowel met Kenneth als met Iris heel veel gemeen heb. Om één of andere reden heeft het lot ons samen gebracht en ons ertoe aangezet een boek te schrijven over ons leven. Alle drie met dezelfde bedoeling, INSPIREREN en MOTIVEREN, een voorbeeld voor anderen te zijn.
Kenneth overwon kanker en heeft veel gelezen om vooral mentaal weer sterker te kunnen worden, om weer positief door het leven te kunnen gaan. Dat lezen om weer positief te kunnen denken, hebben we alvast gemeen.
Iris moest leren leven met een ziekte die voor anderen vaak moeilijk te begrijpen is. En hier weet ik maar al te goed hoe dat voelt. Je gaat van het ene onderzoek naar het andere maar alle resultaten zijn normaal en het lijkt of er wetenschappelijk niets aan de hand is, alsof de pijn tussen je oren zit, bij mij zat ze letterlijk in mijn maag en gewrichten.
En hier wil ik graag verder over schrijven wanneer ik haar boek gelezen heb. En dan vertel ik iets meer over de weg die ik afgelegd heb, hoe ik ermee leren omgaan heb en van wie ik al dan niet de nodige steun kreeg.
Dus als alles vlot verloopt dan kan bij de twee bovenstaande boeken binnenkort wel eens een derde bij liggen.
Ik heb dat van Kenneth gelezen en erover geschreven. Dat van Iris heb ik deze week pas gekocht maar jammer genoeg heb ik nog geen tijd gehad om het in alle stilte te kunnen lezen. Ze schrijft over haar leven met chronische vermoeidheid.
En het rare is dat ik zowel met Kenneth als met Iris heel veel gemeen heb. Om één of andere reden heeft het lot ons samen gebracht en ons ertoe aangezet een boek te schrijven over ons leven. Alle drie met dezelfde bedoeling, INSPIREREN en MOTIVEREN, een voorbeeld voor anderen te zijn.
Kenneth overwon kanker en heeft veel gelezen om vooral mentaal weer sterker te kunnen worden, om weer positief door het leven te kunnen gaan. Dat lezen om weer positief te kunnen denken, hebben we alvast gemeen.
Iris moest leren leven met een ziekte die voor anderen vaak moeilijk te begrijpen is. En hier weet ik maar al te goed hoe dat voelt. Je gaat van het ene onderzoek naar het andere maar alle resultaten zijn normaal en het lijkt of er wetenschappelijk niets aan de hand is, alsof de pijn tussen je oren zit, bij mij zat ze letterlijk in mijn maag en gewrichten.
En hier wil ik graag verder over schrijven wanneer ik haar boek gelezen heb. En dan vertel ik iets meer over de weg die ik afgelegd heb, hoe ik ermee leren omgaan heb en van wie ik al dan niet de nodige steun kreeg.
Reacties
Een reactie posten