MOEDERLIEFDE

Toen ik vandaag in de home aankwam stond er een marktje in de hal en ons mama was chocolade aan het kopen. Ze mag helemaal geen chocolade eten voor haar reflux want dan krijgt ze keelpijn. Gelukkig kwam ik net op tijd binnen. 
Ik had chance want het was pannenkoekendag en dan kan je super lekkere pannenkoeken eten voor maar 1 euro 50. We hebben dus allebei genoten van deze lekkernij.

Ze was beter dan gisteren maar ze sprak wel nog een beetje suf vond ik. Onze conversatie was zeer raar maar het was er wel eentje. 

"Kom jij naar hier voor de pannenkoeken?"
"Neen, ik kom naar hier speciaal voor jou!"
"Oei dan ben je voor niets gekomen."
"Wat bedoel je?"
"Ik ben er niet!"
"Met wie zit ik hier dan pannenkoeken te eten?"

Een beetje later kwamen ze ons roepen omdat de dokter er was. Ze vertelde dat ons mama niet enkel suf kan zijn van haar medicatie maar ook van haar dementie. Dat sommigen enkele dagen slapen en niet wakker te krijgen zijn om daarna plots weer zeer levendig te worden. Dit was nieuw voor mij. Ik leer meer over dementie bij. 

Ze nam ons mama haar bloeddruk en ze vroeg aan de dokter of die goed was. Ik zei haar dat die super goed was en dat ze zich helemaal geen zorgen hoefde te maken dat ze nog niet versleten was. Dat vond ze wel grappig en ze vroeg aan de dokter om ook mijn bloeddruk te nemen. Want ze wou weten of ik ook nog niet versleten was.

Soms kan ze echt wel grappig zijn zonder dat ze het beseft. Dus met andere woorden het gaat goed met ons mama, haar dementie daar leren we mee leven en onze conversaties worden bizarder met de dag. Ik voel me enorm gezegend dat ons mama er nog is en ondanks dat ze minder en minder kan, blijft onze liefde groeien.  

Zoals jullie zien, heb ik nieuwe leesbrillen gekocht. Ze was er super blij mee en nu kan ze weer zonder problemen woordzoeker doen.