DOLGELUKKIGE MOEDER

Dag 7:

Ik kreeg deze morgen op het werk telefoon van het ziekenhuis. De dokter vertelde dat ons mama haar bloedresultaten goed waren en dat ze een dagje vroeger naar huis mocht omdat er te veel zieken waren en te weinig bedden vrij. Dus paste ik mijn planning aan en ging ik haar rond de middag halen. Ze zat aan tafel te eten, als je dat eten kunt noemen want ze had enkel een klein beetje puree gegeten, geen soep en ook geen vlees. Ik vertelde dat ik haar kwam halen om naar Holsbeek te gaan en ze was heel blij.

Het duurde nog even voor ik haar omgekleed had en alles had ingepakt. Ja dat gaat zo snel niet meer en ze heeft voor alles heel veel tijd nodig. Toen ik haar spullen aan het verzamelen was, kwam ik een potje met haar slaappil tegen. Ze hadden die weer niet gegeven. Ik hoorde van de buurvrouw dat ze rondgelopen had en bij andere mensen op de kamer stond. Niet te doen, ik heb hen zo vaak gezegd dat ze haar de medicijnen moesten toedienen omdat ze dat zelf niet meer kon. 

Maar ons mama die vergeet alles dus ook dat ze 's nachts op een andere kamer stond. In de auto was ze zo blij dat ze daar weg was. Ze vond het wel jammer dat ze in een leeg huis zou toekomen. Maar ik vertelde haar dat we niet naar haar huis gingen maar naar haar kasteel in Holsbeek waar iedereen blij zou zijn haar terug te zien.

Mijn zus die stond ons in Holsbeek op te wachten met de rolstoel. Maar niet enkel mijn zus stond haar op te wachten, boven op haar afdeling stonden meerdere verzorgers die haar zeer hartelijk verwelkomden. Ons mama die huilde van blijdschap. Ze was zo gelukkig iedereen terug te zien en ik zag een totaal andere moeder. Er zat terug leven in en ze genoot van de aandacht. Ze heeft geen enkele keer geklaagd en ze poseerde zo fier als een gieter voor de foto. Wie had dit durven denken? Iedereen was aangenaam verrast dat het zo goed met haar ging. Ja, ons mama is een straffe madam.

En ik kan mijn dankbaarheid niet genoeg uiten. Deze verzorgers die geven zoveel liefde aan ons mama. Zij maken het verschil, zij zorgen ervoor dat ons mama zich niet eenzaam voelt maar vooral zeer welkom.  Jullie zijn TOP!

En ons mama zei het deze zomer al in het filmpje : al wie op de sukkel is dat die maar naar Holsbeek komen.

En nu kan ik mij terug focussen op mijn boek want dat stond even op een zeer laag pitje.