TOT VOLGEND JAAR

Vandaag neem ik voor een jaartje afscheid van Halloween.

Ik ben niet mee gaan feesten maar mijn huis heeft wel de ganse maand oktober versierd geweest. 

Gisteren heb ik niet geschreven. Ik was ons mama gaan halen om hier thuis Allerheiligen met de familie te kunnen doorbrengen, om pannenkoeken en pompoensoep te eten. Het was zeer gezellig we hebben domino gespeeld en voor we het wisten was het al avond.

Ik zou haar meer gaan halen maar ik ben meer dan een uur onderweg om haar te gaan halen en dan nog eens een uur om haar terug naar haar kasteel te brengen. 

De conversaties in de auto zijn altijd speciaal. 

Ons mama:"Ik ben op de sukkel met mijn arm."

Ik: "Ja dat is niet leuk maar gelukkig is het dat maar en zit je niet in een rolstoel want dan zou je pas op de sukkel zijn en van iedereen afhankelijk zijn."

Ons mama: "Ja, eigenlijk heb je gelijk want in de home zie ik veel grotere sukkelaars."

Ik: "Eigenlijk heb jij daar toch een luxeleventje. Alles wordt voor je geregeld, je wordt er goed verzorgd, je hebt een warm dak boven je hoofd, eten, gezelschap en je kinderen zorgen ervoor dat je niets te kort komt en dat je je geen zorgen meer hoeft te maken. Dat is toch een geweldig leven hé!"

Ons mama: "Ja en ik ben gelukkig en ik zou nog graag heel lang blijven leven om bij jullie te kunnen zijn."

En plots was ze weer de gelukkigste vrouw van de wereld en helemaal geen sukkeltje meer.

Ik kan het niet genoeg blijven zeggen maar ik ben zo dankbaar dat ze daar in de home zit. We hebben het er gisteren nog over gehad. Sinds ze daar woont, is ons mama een heel andere vrouw geworden. Thuis was ze constant ziek en ongelukkig. Toch wou ze haar huis niet uit en dreigde ze met zelfmoord indien we haar zouden 'placeren' zoals zij het noemde. En nu is ze daar zo graag en vooral gelukkig en levenslustig. 

En ja, haar gaan halen kost veel tijd en energie want dat is niet ze even vlug gaan halen hoor. Ze heeft voor alles tijd nodig en dan wil ze geen schoenen of jas aandoen. Tiens, dat herken ik precies van vroeger toen liep ik ook achter de zoon met zijn schoenen en jas en nu doe ik dat met ons mama. Eigenlijk is mijn rol van dochter met de jaren veranderd in de rol van moeder.