MUZIEK ALS THERAPIE

Zondag bezoekdag aan de mama. Toen ik in de home aankwam stond mijn zus toevallig buiten. Ze vertelde me dat ze enorm geschrokken was van ons mama omdat ze zo achteruit gegaan was. Ze had haar twee weken niet gezien omdat ze op vakantie geweest was en daarna ziek. Ik dacht ja ons mama haar geheugen is een ramp en de ene dag is dat erger dan de andere dag. Maar toen ik haar zag, schrok ik toch ook. Ze was verwarder dan ooit en ze sprak zo langzaam. Haar linkeroog hield ze heel de tijd dicht en ze was afwezig. De dokter is een paar dagen geleden langs geweest en had haar andere medicatie gegeven. Ze is zo gevoelig aan pilletjes en de nieuwe combinatie doet haar geen goed, net een verwarde zombie.

Dinsdag zal ik persoonlijk met de dokter bellen voor meer info.

Ondanks dat ze half gedrogeerd aan tafel zat, hebben we toch domino gespeeld. Ik ben gisteren speciaal grotere dominostenen gaan kopen. Ze speelde wel mee maar het ging niet zo vlot als anders. Het enige wat niet veranderd was, was de vraag: “Hoeveel moet ik er nemen?” Ik blijf het zo bizar vinden dat wanneer ik vraag welk liedje we dan zingen ze direct Vader Abraham had zeven zonen begint te zingen en daarna zonder nadenken antwoordt: ”Zeven”.

Het toeval wil dat ik gisteren in de krant onderstaand artikel las.

Muziek is de beste therapie voor mensen die lijden aan dementie. Ons mama haar geheugen is een zeef maar ze kent wel nog al de teksten van vele liedjes die ze vroeger zo vaak gezongen heeft. Net zoals met die dominostenen. Ze kan Vader Abraham binnen de seconde beginnen te zingen om daarna te beseffen dat ze zeven dominostenen moet nemen. Ja, ik geloof dat muziek hen kan helpen.