MELKKLIERTUMOR
Ik belde onmiddellijk de dierenarts en gelukkig mocht ik gisterenavond nog langskomen. Maar het nieuws was minder goed dan verwacht, een grote melkkliertumor of in de volksmond, borstkanker. Hij vond het heel raar omdat ze vier maanden geleden pas gesteriliseerd was en dan krijgen ze dat normaal niet. De enige optie was onmiddellijk verwijderen en deze ochtend mocht ik haar voor de werkuren al brengen om de tumor te verwijderen. Ik was er echt niet goed van, ze is zo onverwachts in mijn leven gekomen, ik heb haar geadopteerd, verzorgd, haar bij de bevalling bijgestaan, ze heeft mijn leven veranderd en nu een grote tumor.
In de auto miauwt ze altijd en dan begin ik te zingen en dan zwijgt ze en wordt ze kalm. Maar deze morgen ging het zingen minder goed omdat ik steeds een krop in de keel kreeg wanneer ik naar haar grote onschuldige ogen keek. Ze heeft mijn hart uit de lockdown gehaald en van mij een poezenmoeder gemaakt.
Gelukkig is de operatie goed verlopen en hopen we dat er geen uitzaaiingen zijn. Hadden we de tumor niet verwijderd dat had ze sowieso niet lang meer geleefd. Het enige wat ik nu kan doen, is haar extra goed verzorgen en hopen dat alles in orde komt. En zo niet, dan is mijn troost dat ik haar het laatste jaar van haar leven heb kunnen redden van een zwerversbestaan en haar kittens een goede thuis heb kunnen geven. De Juliette die ik gevonden heb in mijn tuin is getransformeerd tot een super lieve kat die heel goed voor haar kittens gezorgd heeft en die zo braaf alles laat doen bij de dierenarts. Het is ongelooflijk want de eerste keer stonden mijn handen en armen vol diepe krabben.
Nu loopt ze zeer suf rond en weet ze niet goed waar kruipen. Ik heb er zo'n medelijden mee. Mijn hart bloedt.
Reacties
Een reactie posten