LAAT DE BLADEREN MAAR LIGGEN

Het was weer een heel leuk en gezellig weekend. Alhoewel het een beetje smerig begon is het toch heel goed geëindigd.

Vrijdag den dertiende moest ik met ons mama naar de neuroloog en dat was een hele vuile en natte belevenis.

Ze heeft alle tijd van de wereld en is nooit direct klaar om mee te gaan. Ze verstopt alles en het is steeds een hele zoektocht om de nodige spullen terug te vinden.  Deze keer waren het haar kousen en haar portemonnee.  Gelukkig weet ik ondertussen waar ik overal moet zoeken maar ik verlies er toch kostbare tijd mee.  We waren net op tijd bij de neuroloog maar net niet op tijd voor de WC. Ik bespaar jullie de details maar ik heb serieus mogen kuisen.

De kerststal in Wilsele was dan ook een dankbaar lichtpuntje die dag. Ik ging maar even blijven maar dat was daar zo gezellig dat ik blijven plakken ben.

Zaterdag ben ik naar de toneelvoorstelling van Trouw en Moed Herent gaan kijken met de vriendinnen en familie. En ja weeral blijven plakken. Gisteren ben ik ons mama gaan bezoeken en twee keer naar de kerstmarkt gegaan.  

Waar is de tijd dat ik alleen zat in het weekend en afhankelijk van anderen was om iets leuks te kunnen doen? Ik heb geleerd om alleen ergens binnen te gaan en spontaan een praatje te maken met de mensen. Mijn sociaal leven is er boeiender door geworden en mijn vriendenkring groter.

Het weekend is voorbij gevlogen en ik had tijd te kort om alles gedaan te krijgen. 

Ik moet dringend de bladeren in mijn achtertuin voor de zoveelste keer opruimen. Maar die gaan spijtig genoeg niet vliegen.

Wat wel gaat vliegen is de leuke tijd met mijn vrienden dus mijn keuze is snel gemaakt.

Sam Gooris zingt ‘Laat het gras maar groeien’ en ik zing ‘Laat de bladeren maar liggen’.