RELAX

Deze lockdown beleef ik toch anders dan de vorige moet ik bekennen. En het heeft helemaal niets met de lockdown te maken maar meer met mezelf. In de lente vond ik in mijn kot blijven een geschenk omdat ik het wat rustiger aan moest doen en omdat ik weer tegen de klok aan het racen was en nu doe ik dat terug. Maar vorige keer was het goed weer en vele langer licht met als gevolg dat ik elke dag na mijn werk in de tuin doorbracht. Ik leefde als god in Frankrijk en niets moest en niemand verwachtte iets van me. Ik had leuke vooruitzichten, mijn boek dat ging uitkomen, Juliette die ging bevallen, de zomer die er aankwam en ook de gedachte dat het tegen mijn verjaardag wel voorbij zou zijn. 

Maar het is niet voorbij en ik ben mezelf terug aan het voorbij lopen. En ja het is mijn eigen schuld dus dikke bult. Mijn goede voornemens om het rustiger aan te doen zijn gesmolten als sneeuw voor de zon. Dus wordt het tijd om weer even stil te staan en te reflecteren. Weten is niet genoeg, we moeten het ook toepassen.