Leef NU en geniet!

Wanneer de ene deur dichtgaat en de andere open, kunnen er leuke onverwachte dingen gebeuren. Eén van die dingen is de vriendschap met Carine. Ik kende haar totaal niet en zij kwam door die nieuwe deur onverwachts naar binnen. Vijf jaar ondertussen en sindsdien hebben wij samen al heel wat kilometertjes gewandeld en vooral gekwebbeld en heel veel gelachen. Vandaag zijn we naar de markt in Maastricht geweest. Het was een prachtige dag en niets moest en alles mocht! Het was super gezellig en we hebben er allebei heel hard van genoten. Twaalf uur samen, 16351 stappen = 10km en geen enkel saai moment. Welk kleur zou ik nemen? Johan Cruyff zijn bekende quote ‘ Elk nadeel heb z’n voordeel ’ klopt als een bus. Door het omslaan van die ene bladzijde, verscheen op de volgende een nieuw personage dat een zeer dierbare vriendin geworden is. We hebben lief en leed gedeeld en zijn samen sterker geworden. Ik ben gezegend met een aantal prachtige vriendinnen die er plots

Deze prachtige dame heb ik achttien jaar geleden ontmoet op een reünie van onze toenmalige echtgenoten. Zij waren goede vrienden tijdens de middelbare school en zaten in dezelfde klas als Gene Thomas. En tijdens de opnames van klasgenoten ontmoette ik haar voor het eerst. Het toeval wou dat wij naast elkaar gingen zitten en het klikte meteen. En sindsdien zijn we goed bevriend.  Na de opnames bleven we afspreken en hebben we heel veel leuke tijden beleefd maar ook mindere. Vijf jaar geleden kregen we dezelfde koude douche te verwerken toen onze mannen ons ongeveer dezelfde periode verlieten. We hebben samen gehuild, geroepen, gevloekt, elkaar gesteund en getroost. Uren hebben we aan de telefoon gehangen. Ons huwelijk heeft dan wel niet stand gehouden maar onze goede band wel. En kijk nu naar ons, we zijn sterker dan ooit. We hebben het overleefd en onze vriendschap ook! Onze zonen komen super goed overeen en maken altijd veel plezier. Ik ben zo blij dat we ondanks onze moeilijk

Gisteren vroeg ik welke wijze raad we onszelf zouden geven indien we even terug naar het verleden konden reizen? De vraag is of we wel naar die wijze raad zouden luisteren? We moeten eerst met onze neus ergens tegen lopen om te beseffen dat we niet goed bezig zijn. Zo ben ik dus vorig jaar in augustus letterlijk met mijn neus tegen een houten plaat gelopen. Ik heb erover geschreven in mijn post ‘ Een neus met een verhaal’. Hoe vaak heeft ons mama mij vroeger niet verwittigd en dan zei ik:”Ja, ja moeder” en ik deed toch mijn zin. Wat ze je verbieden, trekt nog meer aan. Ik mocht heel veel van haar maar vaak had ze toch wel bepaalde opmerkingen en die gingen bij mij vlotjes het ene oor in en het andere weer uit. Maar achteraf gezien, is al die kritiek toch ergens stiekem blijven hangen en komt die te pas en te onpas naar boven. En dan denk ik, ons mama had me nog zo verwittigd! Ik heb nergens spijt van want het is zoals sommige lezers zeggen dat we zijn wie we zijn door a

Het valt me op dat ik inspiratieloos ben wanneer het zo warm is. Vandaag had ik in totaal geen idee waarover ik zou schrijven. Ik was bang dat dit mijn eerste dag zonder verhaal zou worden. Ik ging door mijn oude foto's en zag bovenstaande foto van 19 augustus 1985.  Wauw deze foto is 34 jaar geleden genomen. Ik was 20 jaar, jong en vooral onervaren. Er stonden nog een aantal pijnlijke lessen te wachten. Lessen die ik pas geleerd heb toen ik bijna 50 was. Had ik nu een teletijdmachine gehad en ik zou terug naar 1985 kunnen gaan dan zou ik haar heel veel wijze raad kunnen geven.                       Je bent sterker en slimmer dan je denkt!                       Volg je eigen pad en dromen.                       Stop met anderen steeds te willen plezieren.                       Blijf altijd jezelf ongeacht wat de anderen daarvan vinden.                       Neen, je bent niet te dik.                       Geloof in jezelf!                       Ja,je kan het.              

Ik heb in huis enkele quotes hangen en bovenstaande is er eentje van. Daar het vandaag maandag is en de week pas begonnen is, vond ik deze zeer toepasselijk. Het is heel belangrijk om met een positieve instelling aan iets te beginnen. Zo was ik ook super positief en hoopvol aan mijn manuscript begonnen. Het schrijven ging vlotter en sneller dan gedacht en de uitgever zou wel volgen. Daar dat laatste minder vlot ging dan gedacht was ik even mijn gedrevenheid kwijt. Maar vandaag zag ik toevallig een filmpje van Edith Eva Eger, een éénennegentigjarige vrouw die Auschwitz overleefd heeft en er moest dansen voor Josef Mengele. Ze zei:" Er zit hoop in hopeloosheid en we geven nooit de hoop op!" Ze sprak over dingen die ik toevallig ook in mijn manuscript geschreven heb en ze ontroerde me. Er is licht aan het einde van de tunnel! Je moet erdoor en het zal niet gemakkelijk zijn maar met een helpende hand en steun van de juiste mensen zal het gemakkelijker worden. En vandaag

Naar zondagse gewoonte zijn we ons moeder gaan bezoeken. Alhoewel het vandaag autovrije zondag was in Leuven en er veel te doen was, zijn we met haar bij Bistro Bo Bonne naast de home iets gaan drinken en een ijsje gaan eten. Hoe graag we ook naar Leuven hadden gegaan met haar lukt dat niet meer. Ze kan niet ver meer stappen en we moeten dan de rolstoel gebruiken. Maar op een autovrije zondag vraag ik me af hoe we met haar in het centrum zouden kunnen geraken? Op een gewone dag is dat al moeilijk. Ons mama wordt met ouder worden nog een echt fotomodel. Ik vroeg haar even te poseren voor een mooie foto en dat deed ze precies alsof ze niets anders gedaan had. Nochtans is niet alles wat je ziet ook wat het is. Op de foto staat ze zeer kloek maar ze gaat wel heel hard achteruit. Dat kleine wandelingetje wordt haar te veel en ze viel bij haar ijsje in slaap. We zouden nog zo veel leuke dingen met haar willen doen maar de mogelijkheden worden beperkter. We passen ons aan en doen wat no

Dit had ik vroeger nooit gedurfd. Mocht je me enkele jaren geleden gezegd hebben dat ik selfies online zou zetten dan had ik waarschijnlijk hard gelachen. En zeker geen zonder make-up, net uit bad met de haren nog nat. Zo durf ik normaal niet buiten te komen. Dus dit is een serieuze overwinning. Ik stond nooit graag op de foto. Ik zag altijd wel iets dat ik niet graag zag. Bij ons moeder thuis hing er een vergrote foto van mijn plechtige communie. Ik vond die foto zo afschuwelijk want ik zat toen helemaal niet goed in mijn vel en straalde dat ook uit. Nochtans vond iedereen dat een mooie foto, behalve ik. Ik ben net het album gaan zoeken maar ik heb hem niet gevonden. Dat album heeft tot ons mama verhuisd is bij haar gelegen want ik moest hem niet hebben. Mij kennende heb ik die gewoon weggegooid tijdens de verhuis anders had ik hem nu wel durven posten. Tram 5 leert me heel veel over mezelf en ook over de dingen die echt belangrijk zijn. B ovenstaande foto straalt zelfzekerheid

Bij de Luc! Ik weet dat Jani Kazaltzis kleren op de markt kopen 'not done' vindt maar ik doe het toch! Ik hou van het leven, ga graag iets drinken en eten en koop ook graag af en toe iets nieuws om aan te trekken. En mij maakt dat niet uit waar ik het koop als ik het maar mooi vind. Vrijdag is het marktdag en omdat ik dan toevallig vrij ben, is het een gewoonte geworden om samen met mijn zus en haar man naar Leuven naar de markt te gaan. Ik heb er mijn vaste kramen en ook mijn wekelijkse babbel met enkele marktkramers. Ik hou van de markt en zijn sfeer.  Laat ik jullie verklappen dat ik vaak dezelfde kleren, sjaals en handtassen in de 'betere" winkels tegenkom maar dan aan een vele duurdere prijs. Dus Jani ik zou toch maar oppassen met bepaalde uitspraken!  En omdat het vandaag vrijdag was, neem ik jullie mee op mijn tocht op de markt. Mijn eerste vaste stop is altijd bij de Luc. Zie foto boven. Volgende stop is bij Machteld waar ik altijd gezell

Blijf doorgaan ook al is het moeilijk. Blijf doorgaan ook al is de weg lang. Jullie zullen het wel gemerkt hebben maar de laatste week loop ik met gemengde gevoelens rond wat heel bizar is want ik geniet van het leven. Ik heb alles wat ik nodig heb en heb eindelijk mijn echtscheiding volledig verwerkt! Ik dacht  verdriet weg en mijn geluk kan niet meer op. Maar ons pad ligt vol hobbels en kuilen en momenteel worstel ik met mijn gewicht en met mijn zoektocht naar een uitgever. Ik heb dit jaar zo hard gewerkt en ik was zo enthousiast en dolblij met mijn schrijven. Ik hoopte iets te kunnen betekenen, maar ik zie geen resultaat en nu ben ik een beetje mijn geloof kwijt. Wanneer we ons hopeloos voelen omdat we niet krijgen wat we willen, hebben we de neiging te stoppen met geloven. We beginnen automatisch bewijzen te zoeken dat we het inderdaad niet kunnen krijgen. Maar dan is er gelukkig nog dat andere stemmetje dat me zegt:” niet opgeven, blijven geloven en ervoor blijven gaan.

Doen waarvan je houdt is vrijheid Houden van wat je doet is GELUK Vandaag voelde ik de nood om nog eens door al mijn notities van de voorbije jaren te gaan. Dat zijn korte samenvattingen van al de boeken die ik gelezen heb om weer gelukkig te kunnen worden. Door al dat schrijven was het een tijd geleden dat ik ze nog eens gelezen had. Af en toe herlees ik ze en stel ik me bewust enkele vragen om na te gaan of ik nog wel altijd de persoon ben die ik wil zijn en of ik nog steeds mijn eigen pad bewandel en niet dat van een ander. Dus ik bladerde door mijn papieren en kwam onderstaande vraag tegen.  HOE DEFINIEER JIJ GELUK? Dit is wat ik toen antwoordde: "GELUK IS VOLLEDIG MEZELF KUNNEN ZIJN, DOEN EN LATEN WAT IK GRAAG WIL ZONDER ENIGE BEPERKING OF INVLOED VAN BUITENAF!" Ik ben het hier nog steeds mee eens. Persoonlijke vrijheid is onbetaalbaar, voor mij toch! En ondertussen geniet ik van die vrijheid en laat ik me niet beperken, tenzij door mijn eigen beperkte gedac

Ben ik goed bezig of niet? Al twee dagen ben ik op mijn knieën mijn klinkers aan het ontdoen van al het mos dat na die regendagen van vorige week vrolijk zijn gang is kunnen gaan. Klinkers zijn mooi maar vergt toch wat werk om ze proper te houden. En dan moet je weten dat ik heel veel klinkers liggen heb. Ik ben daar elk jaar toch drie dagen mee bezig om gans de oprit gedaan te krijgen.  Mijn volgende woning zal met een kleinere tuin en minder grote oprit zijn. Ik wil geen slaaf meer van mijn huis zijn. Vroeger deed de man des huizes dit huzarenwerkje maar ondertussen doe dit ik al vijf jaar alleen. En vandaag had ik toch een beetje last van het feit dat ik altijd alles alleen moet doen. Nadat ik een deel van de oprit gedaan had, ben ik verder op zoek gegaan naar een uitgever. Dat is ook moeilijker dan gedacht. Ik had enkele tips van iemand gekregen om het in eigen beheer te doen en nadat ik alle te ondernemen stappen gelezen had, vond ik dat daar toch veel werk bij komt kijken. E

Ja, jullie zien het goed! Ik ben terug in actie geschoten. Niet dat ik vandaag geen voldoende beweging heb gehad na al dat onkruid wieden. Maar na meer dan een jaar heb ik het gewaagd om terug mijn eerste stappen op de loopband te zetten. Ik was te laat voor de BBB-les en normaal gezien, ga ik dan gewoon iets drinken. Maar vandaag heb ik naar dat andere stemmetje geluisterd dat me zei om me terug te verzoenen met de loopband met als dagresultaat 17086 stappen  of 11,30 KM  op de teller . Ik ben achteraf natuurlijk weer in de bar blijven hangen maar ik ben braaf gebleven.  Ik heb op mijn post van gisteren enkele toffe en motiverende reacties gekregen zowel op Facebook als op Messenger. Het blijft toch een onderwerp waar veel over gesproken wordt want vandaag las ik toevallig in HLN een artikel over Jitske Van de Veire, ja dochter van Peter, d ie  ongegeneerd foto’s post van zoals ze het zelf zegt, "haar imperfecte lijf, van haar hangtieten en appelsienbillen”.  Ik ben natuurli

Help, ik krijg geen enkele vest meer dicht! Pfff ik betrap me er al twee dagen op dat ik thuis loop te zuchten. Bij elke stap dat ik doe, zucht ik. Zou het dat regenweer zijn of zit het dieper? Ik ben niet het type dat zucht. Ik ben juist een zeer positief en ondernemend persoon dat niet bij de pakken blijft neerzitten. Gisterenavond in Bar Marcel hebben we veel gelachen en heb ik geen enkele keer gezucht. We hadden het over mijn blog en ze suggereerden me dat ik over deze gezellige avond zou kunnen schrijven. Ik vertelde dat ik mijn verhaal van de dag al klaar had en dat het over Brigitte Bardot ging. “Waarom Brigitte Bardot” vroeg een collega? Ik kon daar toen niet echt op antwoorden. Het was een ingeving van het moment. Ik dacht aan haar omdat ze zich helemaal laten gaan heeft toen ze ouder werd. Ik heb dat nooit begrepen, zo een prachtige vrouw die plots haar uiterlijk niet belangrijk meer vond. Ik dacht aan haar omdat ik enorm begin te twijfelen. Ik heb altijd heel vee

Jullie kennen allemaal Brigitte Bardot, actrice en het sekssymbool in de jaren vijftig en zestig. Ik was fan van BB, zo mooi, zo blond en zo ongeremd. Ik was zelf nog maar een kind en begreep helemaal niet dat ze ooit gepoogd heeft om zelfmoord te plegen en dat in haar gouden jaren. En wat ik helemaal niet snapte was dat zo’n mooie vrouw zich zo kon laten gaan. Ze had moeder natuur mee en had alles om gelukkig te zijn en toch was ze het niet. Nu als volwassen vrouw snap ik het maar al te goed. Schone schijn en meedraaien in de malle molen van het leven. Ze werd geleefd en toen ze sterker in haar schoenen stond en ontdekte wat voor haar belangrijk in het leven was, koos ze ervoor de filmwereld vaarwel te zeggen. Ze werd dierenactiviste en haar uiterlijk waardoor ze zo beroemd werd, was plots voor haar niet meer belangrijk. Zes jaar geleden gingen we op vakantie naar het Zuiden van Frankrijk. Natuurlijk mocht Saint-Tropez niet ontbreken op onze to do list. Daar nam ik d

Vandaag was het voor mij vakantie. Ik ben met twee van mijn beste vriendinnen naar Sluis geweest. Sluis staat elke zomer op ons programma. Je hebt er heel veel winkels, leuke terrasjes en restaurantjes. Het is een leuk stadje waar het gezellig kuieren en vooral winkelen is. Het is ons nog nooit gelukt om alles op één dag gedaan te krijgen en vandaag weer niet. Volgend jaar een weekendje Sluis dames? We maken er altijd een toffe dag van, g een stress, lekker eten, iets drinken en vooral genieten, een echte vrouwendag. Het 's middags gaan we meestal aperitieven en lunchen in restaurant Mineral. Ze maken daar de lekkerste witte sangria van allemaal. Wel gevaarlijk!  Daarna winkelen we verder en voor terug naar huis keren, gaan we nog eens dineren in restaurant 't Zwin, als dat geen luxe is. Een echte vakantiedag dus.  We hadden de juiste dag uitgekozen want we hadden goed weer en helemaal geen fille.  Ik ben wel vergeten foto's te nemen van de mooie plek

Deze week zag ik op Facebook onderstaande post bij Wifty. Een post over kort of lang haar? De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen hun haren laten kort knippen is 46 jaar. Ik was 49 toen ik er steeds meer en meer liet afknippen. Het deed me herinneren aan vroeger toen ik jong was en nog zei: “Als ik veertig jaar ben dan laat ik mijn haar korter knippen en als ik zestig ben dan neem ik het korte haar van Jane Fonda.” Foto van thehairstyler.com Ik heb lange tijd rondgelopen met een foto  van haar voor wanneer ik wat ouder zou zijn. Nu in de tijd van internet hoef ik die foto niet meer bij te houden. Ik googelde en vond direct een foto van haar met mijn favoriete kapsel voor later wanneer ik een Sixty ben. Maar dat is al binnen zes jaar dus misschien hou ik het bij voor wanneer ik een Seventy ben. Ik ben met veel haar geboren en ons mama heeft er altijd op gevloekt. Daarom liet ze het steeds kort knippen want dan had ze er geen last van en met last bedoel ik g

Goed nieuws, ik ben klaar met mijn manuscript na te lezen. Ik heb mijn eigen raad uit hoofdstuk 12: Kom tot actie en maak je intentie waar, goed opgevolgd. Nu kan de volgende stap, mijn zoektocht naar een uitgever, eindelijk beginnen. Een voorbeeld uit dat hoofdstuk. Maak je goede intenties waar! Vier jaar geleden schreef ik in mijn notitieschrift dat ik innerlijk wou groeien en veel bijleren zodat ik mijn kennis kon delen met de mensen en van betekenis kon zijn. Ik wou inspireren en motiveren, een mentor zijn voor anderen.   De anderen helpen zichzelf weer te ontdekken en hen leren positief te denken. Toen plantte ik mijn zaadje voor dit boek. Goede intenties hebben is niet voldoende! Wel een begin maar weet dat de weg naar de hel geplaveid is vol met goede intenties. “Ik zou er eens moeten aan beginnen.” Maar om een bepaalde reden blijf je het uitstellen. Herken je het?   Dus goede intenties hebben, leidt niet altijd tot succes. Zo lang je niet in actie schiet, g

  “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan!” - Pippi Langkous- Pippi Langkous, we kennen haar allemaal van in onze kindertijd. Het meisje dat nergens bang voor was, haar eigen ding deed ongeacht wat de anderen daarvan dachten en heel veel plezier en geweldige avonturen beleefde. Als kind en tiener deelde ik haar visie: Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan!   Ja, als kind dacht ik ook dat ik alles wel kon. Ik zag in het circus een clown jongleren met de balletjes en ik dacht dat ik dat ook wel zou kunnen. Thuis oefende en oefende ik tot ik het kon met drie balletjes. De balletjes zijn in het begin vaak op de grond gevallen maar ik bleef maar oefenen want ik zou het kunnen. Tot op een dag de balletjes in de lucht bleven. Net zoals die keer toen ik een speelgoedorgel kreeg. Ik bleef tokkelen tot ik de juiste noten gevonden had van de simpelste kinderliedjes tot zelf s Wooden Heart van Elvis Presley en ik kende geen noot muziek. Ja al