DE ZWAARSTE PERIODE UIT MIJN LEVEN : deel 2
Deze penseelkever die me onverwachts een bezoekje bracht, liet me beseffen dat het leven mooi kan zijn! |
Op Facebook zag ik een post van een vriendin
die het boek Je wordt wat je denkt van
Inge Rock leuk vond! De wet van de
aantrekkingskracht deed zijn werk en ik werd erdoor aangetrokken. Ik heb Inge
onmiddellijk gegoogeld en las interessante dingen waarover ik meer wilde
weten. Ik ontdekte dat het boek dat mij
zo aantrok TOEVALLIG hier in de
gemeentelijke bibliotheek beschikbaar was. Ik heb niet getwijfeld en ben het
direct gaan lenen. En toen ik het las, kwam mijn keerpunt, mijn redding!
Op een week tijd begon mijn leven positief te
veranderen. Ik begon de dingen totaal anders te zien en mijn wereld veranderde!
Ik besefte dat IK de dirigent van mijn
leven was en niemand anders, dat ik het verleden moest loslaten en dat elke
negatieve ervaring een positieve feedback gaf.
Ik herinner me nog heel goed dat ik elke dag
oefeningen uit haar boek maakte en één van die oefeningen was: je bent niet
ongelukkig maar je voelt je ongelukkig en gevoelens kan je zelf veranderen door
aan iets positiefs te denken zodat dat negatieve gevoel vervangen wordt door
een positief gevoel! En elke dag zei ik: “Filie je ben niet verdrietig maar je
voelt je verdrietig, Filie je bent niet ongelukkig maar je voelt je ongelukkig
en gevoelens kan je veranderen dus laat dat negatieve gevoel verdwijnen en denk
aan iets positiefs!” Dat negatieve
gevoel liet ik wegknallen. Ik nam dat gevoel figuurlijk in mijn hand als een
rotte tomaat en knalde die dan keihard tegen de muur. PATS en die rotte tomaat
vloog dan in mijn gedachten in duizend stukken uiteen. En dan kon ik aan iets
leuks beginnen te denken aan iets dat me een positief gevoel gaf! Zo heb ik geleerd om mijn negatieve, sombere gevoelens
om te zetten in iets positiefs! En doordat ik positiever begon te denken, trok
ik dus weer andere en meer positieve dingen aan.
Dit betekende niet dat elke dag even gemakkelijk
en leuk was, neen in totaal niet! Ik leerde ook dat iedereen recht heeft op een
baaldag. Er zijn nu eenmaal van die dagen dat alles een beetje tegen zit en dat
je je echt niet goed voelt. Ik heb geleerd om deze dagen te herkennen en te
aanvaarden. Ik zeg dan tegen mezelf: “Filie, jij hebt net zoals iedereen
evenveel recht op een baaldag en vandaag is het jouw baaldag, die van jou
alleen! En morgen is deze baaldag voorbij want dan begint er weer een nieuwe
dag!” En terwijl ik dit luidop zeg, komt er spontaan een lach op mijn gezicht
omdat ik dit best grappig vind. Op een baaldag maak ik tijd voor mezelf en doe
ik iets lekker ontspannend als is het maar een half uurtje! Voor mij is dat een
lekker warm badje, schrijven of vroeg mijn bedje in om naar een leuke film te
kijken. Voor jou kan dat totaal iets anders zijn zolang het je maar een goed
gevoel geeft. Weet dat een baaldag even snel voorbij gaat als een leuke dag!
Een vriendin van me maakt dan een extra lange wandeling met haar hond!
Doordat ik het verleden niet kon loslaten en
elke herinnering me pijn deed en me vooral deed denken aan wat ik niet meer had,
wou ik er dus een eind aan maken. Ik wou knallen tegen een muur.
Maar gelukkig heb ik geleerd om het
verleden los te laten. Aan dat verleden kan
ik niets meer veranderen, het is nu éénmaal gebeurd en het is wat het is. Ik kon
blijven denken aan vroeger hoe leuk het toen was maar het zou me geen stap
vooruit geholpen hebben want ik zou mezelf blijven kwellen en de wonde zou niet
kunnen helen. Ik heb het dus een plaats gegeven. Ik heb mijn manier van kijken en
denken veranderd en daardoor is ook mijn leven veranderd. Ik probeer overal het
positieve te zien en ik weet dat er voor alles een oplossing is.
Het contact met mijn ex-man is terug harmonieus en wij kunnen weer net zoals vroeger liefdevol met elkaar omgaan. Hij zal altijd een speciale plaats in mijn hart hebben want tenslotte is hij de vader van mijn zoon en dat mag niet vergeten worden. Hij zorgt ervoor dat wij financieel niets te kort komen en daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor. Had hij mij niet verlaten dan had ik mijn eigen pad nooit durven bewandelen en was ik voor altijd de zorgzame Filie gebleven die het leven van alle anderen leidde.
Het leven is niet altijd gemakkelijk. De
dingen die ons verdriet en pijn doen, komen er niet om ons te pesten maar om ons
een belangrijke levensles te leren. Voor mij is dat vaak de les: loslaten.
Ja, loslaten was de grootste en hardste les
die ik te leren had na mijn scheiding en het heeft toch enkele jaren geduurd voor
ik het helemaal kon loslaten. Nu koester ik de mooie herinneringen en ga ik verder
met mijn leven. Ik bewandel ondertussen mijn eigen pad, doe mijn eigen ding en ik
volg mijn droom ongeacht wat de anderen daarvan vinden. Tenslotte moet ik MIJN
leven leiden en niet dat van een ander.
IK
LEEF NU HET LEVEN DAT IK ZELF KIES. En bevalt me iets niet dan weet ik dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn geluk en dat ik altijd kan kiezen hoe ik met de dingen des levens omga. IK KIES POSITIEF.
Reacties
Een reactie posten