DE KINDERDROOM VAN EEN EENVOUDIG MEISJE UIT DE CITÉ




Mijn kinderdroom was om leerkracht te worden maar gans mijn schoolperiode was ik zeer zwak voor het vak Nederlands. Mijn moedertaal is het ‘Leives’ dialect (Leuven) en hierdoor ondervond ik toch enige achterstand op taalgebied. Hoe vaak zeiden de leerkrachten wel niet dat ik beschaafd moest praten en vooral dat ik mijn “H” moest aanblazen en ik dacht toen welke “H”?
Zonder fouten schrijven lukte niet, in de lagere school moest ik ergens de basis gemist hebben want ik had voor elk dictee een onvoldoende! Zelfs de leraar voor geschiedenis trok punten voor te veel spellingsfouten af op mijn toetsen, zo miserabel was mijn spelling!

Dus toen ik in mijn eerste jaar voor onderwijzeres zat, had ik het super moeilijk om zonder fouten te schrijven. Maar een juf mag geen fouten schrijven want die moet het goede voorbeeld geven! Ik had goede punten voor alle vakken behalve voor Nederlands. Ik zal dan ook de eerste ouderavond nooit meer vergeten. Alle leerkrachten waren zeer lovend over me, ze vonden mij een natuurtalent om voor de klas te staan, ik kon de kinderen motiveren en boeien. Toen was het de beurt aan de leraar Nederlands, mijnheer Schrevens.  Die vertelde zonder boe of bah dat ik nooit zou slagen omdat mijn punten voor zijn vak te slecht waren en dat hij mij er met zulke punten nooit zou doorlaten. Zowel mijn ouders als ik waren hier enorm van geschrokken. Mijn eerste reactie was: “Wat denkt die wel niet” en tweede reactie was: “ha zo, jij denkt dat ik nooit zal slagen maar dan ken jij mij niet!”  Ik had hier duidelijk de keuze, ga ik mee in zijn verhaal en geloof ik dat ik nooit zal slagen of volg ik mijn droom en bewijs ik dat hij ongelijk heeft?  Gelukkig heb ik voor het tweede gekozen en niet voor het eerste want anders had ik mijnheer Schrevens mijn toekomst laten bepalen.

Na die ouderavond ben ik elke dag beginnen dictees te maken. Ik had enkele boekjes gekocht met de moeilijkste dictees die er te vinden waren. Elke dag maakte ik er één en elke dag werd ik beter en beter. Ik moest er zelfs voor naar mijn schoonbroer gaan want hij was de enige die ze kon voorlezen. Mijn ouders, die oorlogskinderen waren en van eenvoudige afkomst, hadden nooit kunnen studeren. Zij moesten gaan werken toen ze dertien waren.

Toen kwamen de eindexamens en ik had voor Nederlands veel punten in te halen. Ik had er een goed gevoel bij maar wist niet of het voldoende was om al mijn punten op te halen want mijnheer Schrevens had me op het oudercontact zeer duidelijk gemaakt dat hij me niet zou delibereren. Toen kwam het verdict, we zaten allemaal tijdens onze proclamatie in spanning te wachten op onze resultaten. Eerst zouden de namen van de studenten afgeroepen worden die geslaagd waren en daarna de anderen met herexamens en daarna die met een C-attest. Wat een spanning zeg, ik verwachtte een herexamen voor Nederlands natuurlijk maar groot was de verrassing toen mijn naam het eerst werd afgeroepen. Ik kan moeilijk beschrijven wat een intens gelukkig gevoel er door me heen ging op dat moment. Dat gevoel zal ik nooit meer vergeten. Ik beschouw het als één van mijn gelukkigste momenten. Mijn energie, tijd en doorzetting werden beloond. Het duidelijke bewijs van waar een wil is, is ook een weg!  Ook al beweren anderen van niet of bewijzen testen dat je er niets van bakt, als dat je droom of je wens is dan doe je er toch alles voor om deze kunnen waar te maken. Je kan je kennis altijd bijschaven en je bent nooit te oud om te leren dus laat je niet tegen houden en ga ervoor! Focus je op je doel en laat je niet verlammen door de mogelijke hindernissen of de mening van anderen.

Had ik toen mijnheer Schreven geloofd dat ik nooit zou slagen dan was ik gestopt en had ik nooit mijn diploma van onderwijzeres gehaald. Straffer nog, we zijn met 44 studenten begonnen aan deze richting en zijn met 20 afgestudeerd. Ik was tweede van mijn jaar en studeerde af met 79,5 %  met grote onderscheiding. Dus dikke pluim voor mezelf en fier dat ik was. Dat meisje uit de sociale woonwijk die niet eens deftig Nederlands kon praten, had geleerd zeer mooi te praten, zonder fouten te schrijven maar het allerbelangrijkste ze had geleerd haar droom te volgen en niet naar de mening van anderen te luisteren.

v  Heb jij ook een succesverhaal waarbij je je droom gevolgd hebt?
v  Waar geloof jij in, welke droom heb jij? Wat of wie houdt je tegen hem te verwezenlijken?

              FOLLOW YOUR  DREAMS


Reacties

Populaire posts van deze blog

GOEDE REIS LIEVE MAMA

HIP HIP HOERA VOOR BAR MARCEL

RUST ZACHT FERNAND

VOLLE MAAN

MAMA WE LATEN JE NIET ALLEEN

EN PLOTS...

ALLEREERSTE POST OP EIGEN BLOG

DEMENTIE: RECLAMESPOTJE VAN EEN GELUKKIGE MAMA IN DE HOME

HET IS WEER VOORBIJ

HOOP DOET LEVEN