Leef NU en geniet!

Wat een prachtige dag was het vandaag, spijtig genoeg heb ik mezelf niet toegelaten om ervan te profiteren. Ik had nog zoveel te doen en helemaal geen tijd om van het prachtige weer te genieten. Ik voelde het enorm knagen en er kwamen oude gevoelens naar boven. Miss stresskip wou vandaag de leiding nemen maar gelukkig wist miss relax daar een stokje voor te steken door tijd te maken voor een goede wandeling. En na de wandeling ben ik er verder ingevlogen. Met Halloween wil ik het altijd gezellig maken en dan kook ik ook wat uitgebreider dan anders.  Op het menu, aperitief met zelfgemaakte tortilla de patatas met chorizo, als hoofdschotel twee soorten pasta's: penne met kippengehakt in een kruidige tomatensaus met parmazaanse kaas en linguine met verse champignons, spekjes, truffelroom en rucola en als dessert tiramisu. Dus ik heb wel wat tijd in mijn keuken doorgebracht. De paprikasoep met nacho's is voor morgen want het was een beetje teveel van het goede. En tussen het koken

"Even uit elkaars buurt blijven om later weer samen te kunnen zijn." hoor ik minister Frank Vandenbroucke zeggen op het journaal.  Iedereen mag één knuffelcontact hebben maar die  knuffelcontacten kunnen niet gelijktijdig in eenzelfde huis/gezin uitgenodigd worden want men mag maar één knuffelcontact uitnodigen.  Daar ik geen knuffelcontact heb, buiten mijn twee schatjes op de foto, maakt dat de keuze, wie wanneer binnen mag, heel gemakkelijk. Er is hier in huis iemand heel blij dat zijn liefje nog mag komen.  Voor mij verandert er niet veel.  De cafés en restaurants waren al dicht en ik ging ook al niet meer winkelen in Leuven. Ik koop meer en meer online en thuiswerken doe ik al sinds de eerste lockdown. Gelukkig mag ik nog steeds ons mama bezoeken en gaan wandelen met mijn wandelmaatje. Het enige verschil zal het weer en de korte dagen zijn. In maart werden de dagen langer en langer en gingen we naar de zomer. Nu gaan we naar de winter en zullen we dus veel meer binnen zit

  Eergisteren schreef ik dat ik speciaal roos droeg voor de  "Wear it pink week" en vandaag sta ik en ons mama te pronken op een mooie poster van DHL.    DHL Express Belgie Belgique Nu ik toch over DHL bezig ben, wil ik hen ook eens in de picture zetten. Zij steunen zoveel goede doelen en zetten hiervoor heel veel acties op poten.  Ze doen er ook alles aan om hun werknemers zo goed mogelijk te beschermen. Op zeer korte tijd hebben ze ervoor gezorgd dat velen thuis konden werken en dat doen we nog steeds. Ik werk er ondertussen al 25 jaar en ben nog steeds fier voor hen te mogen werken.  Dus d ankjewel DHL 👄

Mandolinen zong men zacht niet in Nicosia maar in het Zwaluwnest en meer specifiek in kamer 119. Wat zag ons mama er weer goed uit vandaag. Ze was naar de kapper van de home geweest en haar kledij was mooi op elkaar afgestemd. Ik bestelde voor haar een koffie bij de verzorging en gaf haar zoals bij elk bezoek een lekker frangipanneke. Iedere keer vraagt ze: "Maar dat is iets lekker, wat is dat?"  Ik had weer leuk (oud) nieuws voor haar waarop ze super enthousiast reageerde. En net zoals mijn vorig bezoek heb ik haar via skype voorgesteld aan de vriendin van mijn zoon.  Maar wat nog leuker was, we hebben gezongen. Ik weliswaar vanop afstand met een mondmasker aan maar het was zo tof haar zo bezig te zien. We hebben er allebei heel hard van genoten en ik heb weer een fijne herinnering gemaakt voor later. Ik heb haar gefilmd tijdens ons zangmoment. Ik ben zo blij dat ze weer kan genieten. Zo mag ze 100 jaar worden. Hopelijk blijven we allemaal gespaard van corona zodat we nog op

Ziezo, eindelijk tijd gemaakt voor mijn mammo- en echographie. En dit toevallig tijdens de 'Wear it pink week'. Dus ik in het roos naar de dokter maar ja veel heeft hij er niet van gezien. Door die Corona had ik het op de lange baan geschoven maar omdat ik vorige week toch voor mijn schouder moest gaan, heb ik maar direct een afspraak voor mijn twee dames gemaakt. Op het eerste zicht zijn ze in orde. Die assistent die heeft toch een geweldige job. Die mag aan de vrouwen hun borsten zitten zonder een mep te krijgen.  Gisteren heb ik niet geschreven omdat ik te moe was. Ik neem nu extra medicatie voor mijn schouder en ik ben daar heel gevoelig voor. Miss Perfect wou absoluut schrijven maar mijn gezond boerenverstand vond beter van niet. En zoals jullie weten laat ik MP mijn leven niet meer domineren.

Waar is de tijd dat ik zei dat er hier geen katten in huis kwamen. Ondertussen is Marcelle al 5 maanden oud en zit ik met twee kattinnen op mijn kot. Het heeft mijn leven toch wel veranderd hoor. Marcelle is zo'n knuffelkat en volgt me overal. Waar ik ga zitten, gaat ze liggen en meestal op mijn klavier wanneer ik aan het werken ben.  Nog straffer is dat ze nu op mijn tafel naast mij ligt. De tafel was verboden terrein maar hoe meer ik het verbood hoe meer ze erop sprong. Dus nieuwe regel niet op tafel wanneer ik eet. En wanneer ik lees of schrijf, komt ze naast me liggen op een dekentje. Al de dingen die ik super vies vond aan katten, vind ik nu normaal. Hoe een mens kan veranderen.

Ons mama zag er goed uit vandaag. Ze herkende me direct en we konden zelfs een mooie conversatie voeren wat niet altijd zo evident is. Ik herkende de moeder van in het begin toen ze pas in de home zat. Ze zat in haar zetel met haar benen over elkaar en ze was blij me te zien. Ik heb dan ook van dit bezoek genoten zonder een schuldgevoel te hebben want normaal vraagt ze altijd om haar mee naar huis te nemen maar vandaag niet.  Voor de zoveelste keer vertelde ik haar over mijn zoon en dat hij een vriendin heeft.  "Hoe heeft hij een lief, hoe oud is hij dan?" Ze denkt dat hij nog steeds dat kleine ukje van vroeger is en schrikt altijd wanneer ik haar het grote nieuws vertel. Ze kan dit niet onthouden en bij elk bezoek vertel ik het haar opnieuw en dan ze reageert steeds op dezelfde wijze.   Haar grootste droom is oud genoeg worden om haar kleinzoon met zijn eerste vriendin te kunnen zien. Nu dat die tijd gekomen is, kan ze haar omwille van corona niet ontmoeten. Maar gelukkig le

Vandaag was het geen vrijdag zoals andere vrijdagen. Normaal maak ik er een leuk dagje Leuven van maar wanneer de restaurants en café's gesloten zijn, vind ik het al stukken minder gezellig. Dus heb ik er een dagje life coaching van gemaakt. Ik heb de ganse dag met mijn hoofd in mijn cursus gezeten en deze avond tijdens de wandeling heb ik enkele technieken uitgeoefend op mijn wandelmaatje dat een perfect proefkonijn was.  Ik ben net klaar met mijn huistaak waaraan ik toch 3 uur gewerkt heb zonder al het voorbereidend werk. Soms heb ik het gevoel dat het allemaal te veel aan het worden is en dat ik wat gas moet terugnemen. Door die schouder slaap ik slechter en dat begin ik toch te voelen. Ik heb het schrijven aan mijn tweede boek even op een laag pitje gezet. Maar vandaag kreeg ik een leuk telefoontje van een oude kennis. Jullie weten dat ik graag mijn boek zou willen promoten op de radio bij De Madammen. Die kennis heeft vandaag mijn boek afgegeven aan de producer van De Madammen

Ik sukkel al een tijdje, nee al een hele tijd eigenlijk met mijn linker schouder en vandaag heb ik eindelijk tijd gemaakt om een RX en een echo te laten maken. Ik ben zo iemand dat blijft rondlopen tot het erger en erger wordt. Ik denk altijd dat gaat wel over maar soms gaat het niet over. En nu heb ik een peesontsteking en vocht in de schouder. Ik moet het een beetje kalmer aandoen en mijn schouder ontlasten. Maar wie mij kent weet dat ik een zeer actieve madam ben en dat het woordje rustig niet in mijn woordenboek staat. Het is een zeer drukke dag geweest want ik heb mijn werkuren deze avond ingehaald. Dus heb ik nog geen tijd gehad om mijn nieuwe oven uit te testen of om het instructieboekje te lezen.  Maar deze avond ga ik net zoals gisteren weer naar mijn lichaam luisteren. Ik ga de Spaanse toer op en zeg deze avond tegen alles 'mañana' en is het niet mañana dan is het 'pasado mañana'. Niets moet, alles mag dus het wordt vandaag een korte blog. Hasta mañana!

Normaal gezien zat ik nu iets te drinken op de fitness maar omwille van de nieuwe maatregelen is de cafetaria toe en kom ik direct na mijn dagelijkse wandeling naar huis. Alles heeft zijn voor- en zijn nadelen. Het voordeel is dat ik nu al aan het schrijven ben en tijd genoeg heb om een ontspannend badje te nemen.  De levenskunst is om van de nood een deugd te maken en niet zitten te vitten op bepaalde dingen die niet meer kunnen. Ik focus me op dat wat kan en vandaag zal dat dus een uitgebreid ontspannend badje worden met een goed muziekje op de achtergrond. Geen huiswerk maar dolce far niente. Mijn keuken dat komt ook in orde. Vandaag hebben ze mijn frigokast komen ombouwen en er mijn nieuwe oven ingeplaatst. Ik heb wel nog geen tijd gemaakt om hem uit te testen maar dat is iets voor morgen. Het is een heel ander zicht en beetje bij beetje wordt de keuken helemaal zoals ik het graag wil en dat is vooral praktisch. Hoe ouder ik word hoe meer ik van nuttige dingen hou die het mij en mi

Deze avond heb ik mijn laatste online lezing van Gerbert Bakx gevolgd. Het was een herhaling van wat ik in zijn en nog andere boeken gelezen had maar dan met extra toelichting. Ik heb één van zijn spreuken genoteerd die ik maar al te goed begrijp omdat ik een tijdje doelloos in cirkeltjes gelopen heb.  "Er is geen goede wind voor een schip dat niet weet waar het naartoe gaat." Het toeval wil dat ik vaak zeg dat we zelf de kapitein van ons schip zijn en dat we zelf bepalen welke koers we varen. Maar als je niet weet waar je naartoe wilt varen ja dan heeft geen enkele wind zin natuurlijk. En ik kan dat persoonlijk beamen want ik wou zo graag uitvaren maar wist niet welke kant uit. Ik wou een gelukkiger leven en wou er vooral betekenis aan geven maar ik liep in rondjes. Ik werd er een beetje moedeloos van want ik wou zoveel en wist niet hoe er aan te beginnen. En toen ik het wel wist, begon ik te twijfelen. En onze twijfels zijn onze grootste saboteurs. Vaak hebben twijfels te m

  Je hebt verschillende vormen van dementie en ons mama heeft vasculaire dementie.  Bij vasculaire dementie raken bloedvaten in de hersenen beschadigd door een herseninfarct, een beroerte of suikerziekte. Ons mama heeft beroertes en herseninfarcten gehad. Wij wisten niet dat je daar dementie kon van krijgen, wij dachten dat ons mama alles vergat en dat ze moeilijker in de omgang werd van  de ouderdom. Maar dat was dus verkeerd gedacht. Hadden we toen geweten wat we nu wisten dan hadden heel veel misverstanden kunnen vermeden worden en hadden we ons beter kunnen voorbereiden op wat zou komen. Zo had ik vandaag een doos wafels mee die ik gekocht had voor het goede doel.  Ze was zo blij dat ik iets te eten mee had want ze moest nog ontbijten en ze snapte niet dat het al bijna avond was. Het heeft geen zin om hier tegen in te gaan want in haar hoofd is het ochtend. Na drie wafels moest ik wel met pijn in mijn hart zeggen dat het genoeg geweest was want dat ze nog moest gaan eten.   "M

Bedankt voor jullie lieve reacties gisteren. Met Marcelle gaat het ondertussen vele beter. Ze is goed wakker en ze kan weer zonder omver te vallen lopen. Ze is zo lief, ik smelt helemaal weg, zoveel kopjes dat ik vandaag al gekregen heb. 😍 Ik kan haar niet meer missen. Het huis voelde zo leeg aan zonder haar. Nochtans maakt ze mijn leven moeilijker. Ik kan het huis niet uit zonder eerste te controleren waar ze zit en moet ik ervoor zorgen dat ze niet naar buiten glipt. Ze mag overdag naar buiten wanneer ik thuis ben maar wanneer ik vertrek, moet ze naar binnen. Het is echt zo'n specialleke. Ik mag er alles mee doen, het is zo'n knuffelkat, zeer uitzonderlijk volgens de dierenarts. Maar het is ook een echt kapoentje. Ze komt altijd mijn bic pikken, je mag geen papier laten rondslingeren want dat scheurt ze in kleine stukjes, elke nacht zit ze in mijn planten en moet ik 's ochtends stofzuigen en de aarde opkuisen en vandaag heeft ze in de badkamer met mijn juwelendoos gespee

  Gisteren heb ik geen tijd gehad om te schrijven omdat ik met mijn cursus bezig was. Ik heb 2 uur zitten te zoeken naar de juiste betekenis van 'pietluttig' omdat ik een huistaak moest maken over kernkwadranten, toevallig iets waarover ik geschreven heb in mijn boek. En om de oefening te kunnen maken, moest ik natuurlijk de juiste betekenis kennen van pietluttig en zonder dat ik het besefte was ik daar zeer pietluttig mee bezig. En was het al middernacht toen ik vond dat het genoeg geweest was. Vandaag is Marcelle gesteriliseerd. Ocharme toch wat heb ik een medelijden met haar. Ze is zo groggy dat ze niet op haar benen kan staan. Ze ligt hier naast mij zo suf als iets. Ze kan niet springen en ze valt in slaap waar ze staat. Morgen zou ze beter en weer actiever moeten zijn. Juliette die is eindelijk van haar teek verlost. Ik had er een foto van genomen om het aan de dierenarts te laten zien want ik kreeg die daar niet uit. Hij had nog nooit zo'n grote teek gezien en verteld

Ik heb net mijn eerste huistaak gemaakt voor de cursus Life Coach. Ik moest over mezelf schrijven en motiveren waarom ik die cursus wil volgen.  Jullie kennen mij ondertussen al vrij goed en weten dat ik zeer open en eerlijk communiceer. Onderstaande is wat ik schreef. Mijn naam is Viviane Dewever, 55 jaar en 6 jaar geleden gescheiden na een relatie van 20 jaar. Mijn leven veranderde van de ene dag op de andere toen mijn man me vertelde dat hij wou scheiden. De grond zakte onder mijn voeten weg en weg waren al mijn dromen. Ik wist niet meer wie ik was en dacht dat de zon voor mij nooit meer zou schijnen. Had ik toen mijn enige zoon, geboren in 2000, niet gehad dan had ik dit nu niet geschreven. Om de pijn te verlichten en om weer gelukkig te kunnen worden, ben ik heel veel beginnen te lezen. En die boeken leerden me op een andere manier te denken, vooral op een positieve manier. Ik leerde dat elke negatieve gebeurtenis een waardevolle les had en dat ik de kapitein van mijn schip ben. I

Marcelle die loopt al enkele dagen te zeuren en te miauwen. Ze is bijna vijf maanden oud en volgens mij heeft ze last van haar eerste krolse bui. Normaal is dat rond de leeftijd van zes maanden maar volgens mij is ze een snelbloeier. Ze deed haar ogen ook eerder open dan de andere kittens en ze at zeer snel vaste voeding. Dus heb ik een afspraak gemaakt en wordt ze zaterdag gesteriliseerd.  Juliette die slaapt ondertussen elke avond binnen. Ze is de laatste tijd wel extra schuw. Ze heeft een teek aan haar oor en ik mag haar niet aanraken dus ik kan hem niet verwijderen. Het is echt grappig, ik loop stiekem achter haar met de teektang maar ze is me steeds te vlug af. Volgens de dierenarts valt die er wel vanzelf weer af. Goed nieuws, mijn koelkast is besteld en de oven die ik gisterenavond bestelde, staat al te pronken in de garage. Weliswaar nog in de verpakking want de oude koelkast moet eerst nog uit de kast gehaald worden. En dat wordt vrijdag gedaan wanneer de nieuwe geleverd wordt

Het leven kan zo eenvoudig zijn en soms maken we het onszelf zo moeilijk. Als er nu iets is waar ik een hekel aan heb dan is het aan twijfelen. En ik kan daar soms zoveel last van hebben. Welke frigo? Welke oven? En er is zoveel keuze en er zijn zoveel systemen. Ik heb de laatste dagen heel veel gelezen over al de verschillende soorten koelsystemen, over NoFrost, over reiniging via pyrolyse, katalyse, hydrolyse... Men moet bijna gestudeerd hebben om het allemaal te begrijpen bij wijze van spreken. En wanneer je dan de knoop doorhakt, is net dat type niet meer leverbaar. Maar nu is het gedaan met twijfelen. Ik heb gekozen en ik verander niet meer van gedacht. 2020, het jaar waarbij bijna al mijn apparaten de geest lieten. Koelkast, diepvries, wasmachine, droogkast, oven, stofzuiger en koffieapparaat. Een jaar waar ik heel veel keuzes heb moeten maken. En wanneer ik moet kiezen kan ik heel hard beginnen te twijfelen.  Ons mama die ging vroeger nooit graag mee met mij winkelen want daar w

Oh wat is het leven mooi met koekjes. Vandaag ben ik op bezoek bij ons mama geweest. Vero houdt al haar koffiekoekjes speciaal voor ons mama bij omdat ze weet dat ons mama daar heel blij mee is. En het is altijd een plezier haar bezig te zien. Als je haar laat doen dan eet ze gans die zak leeg want elk koekje smaakt en elk koekje is ook haar eerste koekje omdat ze vergeet dat ze er al eentje op heeft.  De conversatie was zeer grappig.  Ze heeft nooit met een auto gereden en ook nooit een rijbewijs gehad maar vandaag had ze dus een nieuwe auto gekocht. - "En wat vind je ervan?" - "Van wat mama?"  - "Awel van mijn nieuwe auto?" - "Oh, heb je een nieuwe auto gekocht?" - "Ja, en wat vind je ervan? Ik heb er wel nog niet mee gereden maar vandaag dacht ik ermee naar jou te komen." - "Ik vind hem heel mooi, je hebt goed gekozen mama." En zij heel fier omdat ik haar auto mooi vond. Waar ze met haar gedachten zat, weet ik niet want ze

Vandaag ben ik eindelijk gestart met de life coach cursus les 1.  En bij die eerste les kwam ik al enkele spiegels tegen en kreeg ik een enorme boost om erover te schrijven in mijn tweede boek. Het ging over mensen die niet echt een doel hebben. Ze voelen zich vagelijk ontevreden en kunnen niet goed doorvoelen wat ze graag (anders) zouden willen. Vaak hebben mensen bij vage ontevredenheid onderliggende problemen (bijvoorbeeld een ongelukkige relatie) waarvan ze zich (nog) niet bewust zijn. Spontaan moest ik terug denken aan vroeger aan de momenten dat ik wou vluchten. Even verdwijnen om tot rust te kunnen komen om mezelf weer te kunnen ontdekken. Ik was ervan overtuigd dat ik gelukkig was maar toch voelde ik me niet tevreden. Ik voelde een enorm gemis maar kon niet verwoorden wat het juist was. Nu weet ik maar al te goed wat er mis was maar toen niet. Wanneer je enkel nog bezig bent met het zorgen voor anderen dan vergeet je vooral voor jezelf te zorgen. Je wilt iedereen gelukkig maken

Heel de ochtend ben ik bezig geweest met het opmeten van mijn keuken en het zoeken naar de juiste koelkast die erin zou kunnen passen. Ik ben verliefd op de muntgroene Smeg maar hij is het toch niet geworden want ik heb voor de meest praktische oplossing gekozen. Wanneer ik moet kiezen tussen schoonheid en comfort dan kies ik steeds het tweede.  Ik heb ook mijn klusser de klus gevonden die mijn keukenkast kan ombouwen en op de plaats waar de koelkast stond een oven kan inbouwen. Een goede klusjesman is toch een goed gerief in huis hoor. Want zo heb ik gisteren heel de avond zitten te knoeien met de tijdsklok van mijn lichten die door de stroomonderbreking niet meer werkte.  Deze avond ben ik op mijn eentje iets gaan drinken. Ik was onderweg naar mijn wandelvriendin toen het plots begon te regenen. Ik moest spontaan aan eergisteren denken toen we als twee waterkiekens thuiskwamen en ik dacht ze gaan me niet meer liggen hebben dus ging ik schuilen in Bar Marcel. Daar ik nog een cadeautje

Ik ben iemand die niet gemakkelijk klaagt maar Mercurius heeft zich echt van week vergist.  Ik probeer al gans de dag mijn Apple Watch aan de praat te krijgen. Ik heb ios 14 geïnstalleerd op mijn telefoon en plots ging mijn horloge niet meer omdat ik een update moest doen. En die update die blijft steeds hangen. Ik heb al meerdere keren opnieuw geprobeerd maar het is een vicieuze cirkel. Pffff...  Een goede massage zou me nu deugd doen.  Gelukkig was het vandaag een mooie dag. De zon was de ganse dag van de partij en we kregen een prachtige zonsondergang te zien tijdens onze dagelijkse wandeling. De lucht leek net een fauvistisch schilderij. Dus geen waterkiekens vandaag. Mijn inbouwfrigo die de geest aan het laten is, ga ik vervangen door een mooie retro in een leuk kleurtje. En waar de frigo nu ingebouwd is, zou ik graag een goede oven willen laten inbouwen. Klusser de klus, ik zoek een goede schrijnwerker of klusjesman die dat voor mij kan fiksen. 

Wat een week! Het was lang geleden dat ik nog eens het gevoel had van wat er mis kan gaan, gaat ook mis. Deze week zijn de goden mij niet zo gunstig gezind. Gelukkig ben ik een meester in het relativeren geworden en laat ik me niet meer meeslepen door bepaalde dingen die me proberen uit te dagen. Het is wat het is en uiteindelijk komt alles goed. Iedereen heeft recht op zijn baaldagen. Koelkast stuk, geen elektriciteit en geen internet. Ik ben al twee dagen op kantoor moeten gaan werken omdat er na 9u geen internet meer was. Onverwachte panne in de buurt zeggen ze dan aan de telefoon. Ik heb daarmee heel veel tijd verloren want als ik hier thuis werk dan sta ik natuurlijk niet vertrekkensklaar wanneer mijn werkdag begint. Gelukkig mocht ik op kantoor gaan werken want  omwille van corona  mag er slechts een kleine percentage op de werkvloer aanwezig zijn. Dikke pluim voor DHL hoor, zij doen alles om het zo veilig mogelijk te maken. Ik ben na 25 jaar nog altijd fier daar te mogen werken.

Vandaag is het vijf jaar geleden dat we afscheid hebben moeten nemen van onze papa. Hij lag twee weken in het ziekenhuis te vechten voor zijn leven na een darminfarct. Mijn zus en ik mochten er maar 2 keer per dag een kwartiertje bij. We hadden net goed nieuws gekregen van de professor dat het beter ging en dat er weer hoop op herstelling was. Hij zou nog een menswaardig bestaan kunnen leven. Maar toen we na de bespreking met de professor weer naar onze papa gingen, waren de kaarten opnieuw geschud. Hij had plots water op de longen gekregen waardoor de therapie die ze dachten toe te passen niet zou baten. Hij ging snel achteruit en er was geen hoop meer. Het ene moment krijg je weer alle hoop van de wereld om vijf minuten later het slechtst mogelijke nieuws over je heen te krijgen. De zon scheen en plots was ze helemaal weg. Geen kans meer op herstel maar tijd om afscheid te nemen. Ik ben ons mama toen snel in de dagopvang gaan halen en heb haar op een zo goed mogelijke manier proberen

Zoveel dingen te doen en zoveel beslissingen te nemen. Welke cursus? Welke school? KBO nummer of niet? Coaching of niet...? Zoveel vragen die al een tijdje door mijn hoofd spoken en die nu toch stilaan dienen beantwoord te worden.  Ik kan ook blijven wachten maar dan gebeurt er niets. Dan blijft alles zoals het is, wat voor mij niet slecht is want ik heb een goed leven. Maar ik wil meer en met meer bedoel ik niet meer luxe maar meer van betekenis zijn. Ik ben een bezige bij en ik wil heel graag met iets nuttigs bezig zijn zodat ik het verschil kan maken. En vandaag heb ik enkele knopen doorgehakt. Ik heb mijn eigen raad uit hoofdstuk 12  'Kom tot actie en maak je intentie waar' nog maar eens opgevolgd. Ik heb me ingeschreven voor de cursus 'Life Coach', ik ga een KBO nummer aanvragen en me professioneel laten begeleiden want ik heb tot nu toe alles helemaal alleen gedaan en een beetje hulp is meer dan welkom. Deze keer investeer ik niet in materiële dingen maar in mezel

We ontmoeten mensen niet bij toeval. Ze komen op ons pad met een reden. Ik ben zo blij dat ik gisteren naar de lezing van Ish geweest ben maar nog blijer dat Victoria naast me kwam zitten en me spontaan aansprak. Die ontmoeting resulteerde vandaag in een gezellige avond onder gelijkgestemde zielen. De tijd die vloog voorbij en zonder het goed te beseffen was het tijd om naar huis te gaan. Ze heeft veel ervaring in de schrijverswereld en ze kan me zeker helpen.  Soms komt er hulp uit een onverwachte hoek en dat doet me denken aan wat ik enkele jaren geleden in één van mijn schriften schreef. WAT JE OOK WILT DOEN, WAAR JE OOK VAN DROOMT, BEGIN ERMEE. NEEM EEN BESLISSING EN ZIE HOE JE LEVEN VOORUITGAAT. GUNSTIGE GEBEURTENISSEN, ONVERWACHTE ONTMOETINGEN EN CONCRETE HULP WAARVAN JE NOOIT HAD KUNNEN DROMEN. Ik ben beginnen te schrijven, heb een boek gepubliceerd, ik blog en nu is de volgende stap, coaching. En terwijl ik dit schrijf, hoor ik in gedachten  "Don't you stop it, don'

  Joepie, eindelijk weer een lezing kunnen volgen van een schrijver. Ja, sommigen zullen hem kennen van het programma 'So You Think You Can Dance' maar hij schrijft ook boeken. Toen ik las dat er weer schrijvers op zondag mochten komen, was ik in de wolken. Het is namelijk ook mijn droom om over mijn boek te kunnen vertellen in de Factorij.  Ik was wel heel blij toen ik las dat Ish degene was die de spits mocht afbijten. Ik heb niet getwijfeld en heb mijn vrije zondagochtend aan hem met veel plezier opgeofferd. En hij heeft me niet teleurgesteld integendeel hij heeft mij zelfs weten te ontroeren met zijn mooie persoonlijkheid. Ik voelde me enorm verbonden met hem en begreep elk woord. Hij gaf me enorm veel inspiratie om te schrijven. Toeval bestaat niet en op de stoel naast mij die volgens de coronanormen op voldoende afstand stond, kwam een dame zitten. Ze sprak me spontaan aan en wat bleek? Ze helpt schrijvers en is vooral gespecialiseerd in communicatie. Morgen hebben we een

Zaterdagavond en ik zit helemaal alleen beneden aan de grote tafel met mijn laptop. Ik staar naar het witte scherm dat op mijn eerste woorden wacht. Typ typ, delete delete. Ik weet niet goed wat te schrijven en hoe te beginnen. Wat ik wel weet, is dat het vandaag geen gewone zaterdag was. We hadden een special guest op bezoek en het was heel gezellig. Geen was, geen boodschappen maar wel gezellig tafelen en de gezelschapsspelletjes nog eens uit de kast gehaald. Marcelle die kreeg heel veel aandacht en werd super verwend met heel veel knuffels. Ook ons mama werd nog eens verwend met een bezoekje van mij en haar nummer 1. Ze keek naar de koers en ze probeerde de ondertitels te lezen maar die gingen veel te snel. Ze kan dat ook allemaal niet meer volgen en plots dacht ze dat mijn zoon ook een wielrenner was. Hij moest veel suiker eten en ik moest elke dag warm eten maken want dat had hij nodig nu hij koereur was. Ja en ze meende het hoor.   En hij moest zwaaien wanneer hij voorbijreed zod

Foto uit HLN 1 okt 20 Eind januari schreef ik onderstaande: Deze morgen las ik in HLN dat Koning Albert eindelijk Delphine als dochter heeft erkend. Wat alle burgers al wisten, heeft hij nu toegegeven. Het toeval wil dat ik in mijn eerste verhaal in hoofdstuk 10 ‘Laat los wat je niet kunt veranderen, geef het een plaats en ga verder!’ over haar schrijf. Ik vond haar het perfecte voorbeeld om dit hoofdstuk te illustreren. Onderstaande is een stukje van wat ik toen in mijn eerste boek schreef. OM GELUKKIG TE KUNNEN ZIJN, MOETEN WE LOSLATEN WAT ONS VERDRIETIG MAAKT! Delphine Boël maakt geen kwade kunst meer las ik op 2 november 2016 in het laatste Nieuws. Ze lijkt de jaren gevoerde strijd om erkend te worden als wettige dochter van de koning op te geven. De kwade verwijten hebben plaats gemaakt voor liefde. Haar expositie heet dan ook toepasselijk “Obsessed with love”.  Ze heeft eindelijk de rust gevonden zegt ze in het artikel.  Ze stond voor de keuze : word ik een verbitterde vrouw die

Gisteren kreeg ik een goede tip van Leen om mijn boek proberen te promoten bij De Madammen op Radio 2. Wat eigenlijk een goed idee is. Dus liet ik er geen gras over groeien en stuurde ik hen deze ochtend direct een email. Ik luister normaal gezien enkel maar naar de radio in de auto maar om één of andere reden, installeerde ik hun app en luisterde ik gans de ochtend naar de radio. Wat ik vaker zal doen.  Annemie Struyf was te gast om haar nieuwe boek te promoten. Durf dromen, een leven tussen droom en daad. Een boek dat ze schreef om de lessen die ze de laatste jaren in haar persoonlijk en professioneel leven had geleerd, te kunnen doorgeven. Want dromen zijn géén bedrog. Hoe toevallig en hoe herkenbaar. Ik ga haar boek zeker lezen. Morgenavond stelt ze haar boek op een veilige manier in Leuven voor. Daar had ik wel bij willen zijn maar ik heb andere plannen. Ik probeer al een tijdje via allerlei kanalen mijn boek te promoten maar ik krijg geen voet tussen de deur. Ik krijg steeds een