Leef NU en geniet!

Wat doen jullie zoal deze avond? Ik heb het goede gezelschap van een lekker kreeftje en Marcelle die op wacht zit voor een stukje. Juliette die ligt ondertussen zorgeloos in de dressing te slapen, haar favoriete bezigheid sinds ze geopereerd is. Het zijn zware dagen geweest en nu sluit ik het jaar af, home alone, met mijn kreeftje en een glaasje bubbels. Zeer rustig maar meer moet dat voor mij niet zijn. Mijn hoofd staat helemaal niet op feesten en 2021 kan me momenteel even gestolen worden. Het fuifbeest is getemd en de stille ik neemt het nu even over. Deze avond is het ook toevallig 50 jaar geleden dat mijn broer Marcel op 19-jarige leeftijd verongelukt is. Ik herinner me weinig van hem omdat ik te klein was maar ons mama heeft zo veel en zo vaak over hem verteld. Ze heeft jaren geen oudjaar gevierd omdat ze tijdens die periode veel te verdrietig was. En hij was net zoals zij ook nog eens jarig in december. Ik hoop dat jullie allemaal kunnen genieten van de laatste avond van 2020. E

Het leven gaat door en vandaag was het een gewone werkdag. Gewoon was het niet want ik had een grote achterstand in te halen. Een lieve collega deed speciaal een ommetje om aan mijn poort in de koude een mooi kaartje af te geven. Een klein gebaar dat deugd doet. Het wordt weer stilaan tijd om een beetje reclame te maken voor mijn boek en om verder te schrijven aan boek 2 en 3. Mijn voorraad is zo goed als op, ik heb er nog maar een vijftal meer liggen. Dus wie graag een gesigneerd exemplaar wilt, de verzending is gratis. Ik zag vandaag een post van mijn uitgever die mijn boek te samen met dat van Iris en Kenneth, als een speciale ervarings verhalen collectie, aanbiedt. Wat er ook gebeurt we hebben altijd een keuze hoe moeilijk ze ook is. Mijn pad is momenteel weer zeer hobbelig maar dankzij het lezen van vele boeken, heb ik geleerd om op een andere manier met tegenslag om te gaan. Door anders te leren denken, had ik de kracht om van ons mama haar dienst iets moois te maken en om voor h

  Bedankt voor de vele complimenten over de plechtigheid. Het doet ons veel plezier dat jullie hem mooi vonden en dat jullie met z'n allen gekeken hebben.  Dit was het laatste wat we voor haar nog konden doen. Ik heb er dagen aan gewerkt en alles kwam recht uit het hart. Gelukkig had ik de nodige kracht om mijn deel aan haar te kunnen voorlezen. Haar roze urne heeft bij mij thuis een mooi plaatsje gekregen.  Ik wil bij deze iedereen bedanken voor de condoleances en de talrijke kaartjes. Ze krijgen allemaal een plekje in huis. De kaartjes van ons mama zullen we zo snel mogelijk proberen te verdelen.  Ook de familie, Conny en Patrick, het Feestcomité en het DHL Sales Team bedankt voor de prachtige bloemen.

Vandaag nemen we afscheid van ons mama. Omwille van corona kunnen velen die er zo graag bij hadden geweest haar geen laatste eer bewijzen. Via onderstaande link kunnen jullie de plechtigheid thuis volgen. De uitvaart begint om 12u00.  https://pues.livestream.fdesigner.eu/login code DEM201229 in bij Stream Code.

Carine, vandaag is het jouw verjaardag maar er valt jammer genoeg niet veel te vieren. Terwijl we je verjaardag 2 jaar geleden nog zeer uitbundig vierden met je broer als deejay en vorig jaar in onze lievelingsbar, Bar Marcel, nemen we vandaag afscheid van je vader. Door corona kon ik er niet bij zijn. Maar in gedachten was ik bij jou en je familie. Ik ben niet aan je deur komen zingen maar heb je wel even een hart onder de riem komen steken. Hopelijk kunnen onderstaande foto's je een beetje opfleuren en kunnen we in 2021 weer leuke herinneringen maken.

Het leven is zoals een achtbaan. De eerste helft van 2020 vond ik ondanks de opgelegde coronamaatregelen en beperkingen geweldig. Ik genoot van het uitzonderlijke mooie lenteweer, mijn tuin, de extra rust en ik had zeer mooie vooruitzichten. Ik had een uitgever gevonden en mijn boek ging eindelijk uitkomen. Mijn batterijen werden dagelijks extra opgeladen door de zon en ik kon ongestoord op mijn terras genieten van een goed boek. We mochten toch niet uit ons kot komen dus maakte ik van de nood een deugd. De eerste lockdown deed me zelfs zo'n deugd dat ik op die manier gemakkelijk 100 jaar kon worden. Ik ontdekte dat ik ondanks dat ik zeer sociaal ben, ook kon genieten van de rust en stilte om me heen en dat ik helemaal niet veel nodig had om gelukkig te zijn. En ik kan nog altijd genieten van de rust en de stilte maar die ben ik eventjes kwijt. De tweede helft van 2020 was ietsjes anders dan de eerste helft. Plots liepen er 2 katten in huis die wat meer aandacht vroegen en ook extr

Ziezo alles is geregeld. Vandaag zijn we naar Begrafenissen Pues geweest om de dienst te bespreken.  Ik heb gisteren gans de dag geschreven aan haar levensverhaal en aan mijn tekst die ik ga proberen voor te lezen net zoals ik dat ook bij onze papa gedaan heb. Ik heb bij elke tekst een toepasselijk filmpje  van ons mama  en ook foto's gezocht. Haar lievelingsmuziek en haar stem zullen door de boxen klinken en ze zal voor de laatste keer kunnen schitteren maar deze keer niet op mijn blog maar op het grote scherm in de aula en op jullie schermen thuis. Het zal geen traditionele dienst zijn maar eentje speciaal op maat voor ons mama en  recht uit ons hart . Mijn zus heeft ook een stukje geschreven dat ze zal voorlezen. Jullie kunnen het allemaal op dinsdag 29 december om 12u live volgen via jullie computer, tablet of smartphone.  Voor degenen die niet weten hoe het moet, klik op deze link:  https://pues.livestream.fdesigner.eu/login Onderstaand scherm verschijnt en daar vul je bij Str

Voor velen is het een kerst zoals nooit te voren, ook voor mij.  De allereerste zonder ons mama. Die is nu in Gene Zijde met iedereen die haar dierbaar was haar aankomst aan het vieren. Volgende week is het al 50 jaar geleden dat mijn broer overleed. Dus dat zal een zeer vreugdevol weerzien zijn.  Hier beneden op aarde wordt er minder gevierd. Ik ben helemaal niet in feeststemming maar we hadden ons gisterenavond toch opgetut voor een mooie kerstfoto. We hebben het sober gehouden met een koud buffetje van bij Traiteur Norré en na het eten ben ik  terwijl het jong volk  naar  Home Alone keek,  beginnen te schrijven aan mijn afscheidsbrief en aan de uitvaartdienst van ons mama.  Ik schrijf alles zelf met bijpassende muziek, foto's en filmpjes. En ik heb er veel van haar. Omdat ze zo'n slechte gezondheid had, heb ik elk leuk moment en ook haar verjaardag gefilmd. Dinsdag zal ze voor de laatste keer schitteren op het doek. Iedereen die wenst, kan het volgen via onderstaande link me

Ons mama is deze nacht overleden tijdens de waak van mijn zus. We hadden afgesproken te bellen wanneer haar situatie zou verergeren maar ons mama heeft ons deze kans niet gegeven want ze is plots gegaan. Ik ben direct de auto ingestapt en naar Holsbeek gereden om mijn zus te steunen want ze was helemaal alleen met haar toen het gebeurde. Langs de ene kant ben ik blij dat ons mama me dat bespaard heeft, want ik had schrik van haar laatste adem maar langs de andere kant vind ik het zo erg voor mijn zus dat het tijdens haar schift was. Het zijn zware dagen geweest. Maar wat ben ik dankbaar dat we ons mama samen hebben kunnen begeleiden en haar nog al onze liefde hebben kunnen geven. Dagen hebben we hand in hand gezeten en liefdevol naar elkaar gekeken. Toen ik gisterenavond wegging, had ik het heel moeilijk. Ze was in een diepe slaap en ik nam haar hand en zei: " Mama ik ga naar huis slapen, morgenvroeg kom ik terug. Je bent nu in de goede handen van ons Zi en zij blijft deze nacht b

Ik zit op een rollercoaster van emoties. Hoe langer het waken duurt hoe meer tranen erover mijn wangen rollen. Ik probeer me sterk te houden maar wanneer ik hier dan zo alleen met haar zit, hand in hand, dan durven mijn gedachten af te dwalen en krijgen mijn emoties de bovenhand.  Ze heeft een zeer onrustige nacht achter de rug en mijn zus vertelde me deze ochtend bij de aflossing dat ze zelfs uit bed wou stappen en dat ze steeds haar zuurstof uittrok. Ons mama had haar vorige nacht nog gezegd dat ze aan het sterven was en nu deze nacht ging ze nog even blijven omdat ze zo graag bij haar kinderen is. De pastorale medewerker is vandaag twee keer langs geweest en ze hebben samen zitten bidden. Ze was zo blij hem te zien. Ons mama is zeer katholiek opgevoed en ging hier elke week naar zijn mis. Hij sprak mooie oprechte woorden die me diep raakten en ontroerden, mijn tranen lieten weer de vrije loop. Het is zwaar en tegelijkertijd ook mooi want ik maak hier een liefdevol aandenken waaruit

Gisteren een klaarwakkere sprankelende spraakwaterval die me veel hoop gaf en vandaag is al de hoop weg wanneer ik haar zo in bed zie liggen zich niet bewust van wat er allemaal rond haar gebeurt. Ik zit haar aan haar bed met haar hand in mijn hand en af en toe maak ik haar lippen nat met een wonderzalfje dat ze zo lekker vindt. Het is niet leuk je moeder daar zo zien te liggen, wetende dat je niets anders kan betekenen dan er te zijn voor haar en haar de nodige zorgen en liefde te geven. Dat is mijn laatste geschenk voor haar. Ook mijn zus die al drie nachten zonder te slapen aan haar bed waakt en ik het 's morgen moet wegjagen heeft geen hoop meer. Ze vindt het moeilijk om ons mama in deze toestand achter te laten maar ze moet zichzelf ook goed verzorgen, net zoals ik. Allebei zijn we bang haar te verliezen net op het moment we er juist niet zijn. Wat de rest van de dag ons mag brengen weet ik niet, ik hoop alleen dat ze niet te veel pijn moet lijden. Ik probeer zoveel mogelijk m

Vijf jaar geleden hebben we afscheid moeten nemen van onze papa. Hij was net zoals ons mama nu palliatief en kreeg ook morfine toegediend. Maar wat een verschil, hij verliet ons vijf minuten na zijn eerste spuit omdat zijn hart het begaf maar ons mama dat is toch een ander verhaal. Diep in mijn hart hoop ik nog altijd dat ze beter wordt en dat ze net zoals alle andere keren toen ik ging waken, weer mag opstaan. Ze is een ongelooflijke sterke madam. Gisterenavond was ze goed wakker en begon ze te zingen en met haar armen te zwaaien. Ze was een spraakwaterval en toen de verzorgers langskwamen, zwierde ze haar benen en poep omhoog zodat ze haar beter konden verzorgen. En vandaag is ze al heel vaak wakker geweest en hebben we kunnen videobellen met enkele familieleden. Ze is wel heel snel moe en in ademnood. Nu slaapt ze weer en maak ik gebruik van de stilte om jullie even te informeren over haar toestand. Ik belde met de dokter om hem een update te geven en om te vragen of ze iets mocht d

Deze nacht is mijn zus gebleven en ben ik iets na middernacht naar huis gereden omdat mijn zoon ook ziek in bed ligt. Ik vind het hartverscheurend dat ik niet bij de twee tegelijk kan zijn want ze hebben me allebei nodig nu. Zowel de moeder als de dochter in me willen allebei de bovenhand nemen en vechten voor extra tijd. Ons mama is momenteel stabiel. Ze slaapt heel de tijd en wordt af en toe even wakker. Ik had haar lievelingsmuziek opgezet terwijl ik op haar bed zat en haar hand vasthield. Ik zat zachtjes mee te zingen en plots was ze wakker en begon ze mee te zingen. Je denkt dat ze niets hoort maar ze hoort alles. Terwijl ik hier zat te schrijven kwam dokter Bert binnen. Hij was vroeger haar vaste dokter en hij was toevallig van wacht. Het was 20 jaar geleden dat ze elkaar nog gezien hadden en ze was plots weer klaarwakker en super blij hem nog eens te zien. Hij gaf me extra moed en vertelde me dat ze nog zeer sterk was en dat hij dacht dat het nog niet voor dit weekend zou zijn.

  Ik zit nu terwijl ik dit schrijf bij ons mama aan haar bed en blijf bij haar waken. Mijn eerste vakantiedag begon helemaal anders dan verwacht. Ik werd wakker gebeld door mijn zus die bij ons mama aan haar bed stond. Ik moest direct afkomen want het ging heel slecht met haar en ze kregen haar niet meer wakker. Ik haastte me naar Holsbeek en toen ik haar kamer binnenkwam, zag ik dat het niet goed was. De dokter wou met morfine beginnen maar wachtte gelukkig tot ik er was. Ondanks dat ik me voorgenomen had me sterk te houden, kon ik mijn tranen niet bedwingen. Mijn zus probeerde ons mama nog eens wakker te maken om te vertellen dat ik er was en plots deed ze haar ogen open. Ze was zo gelukkig dat ze ons zag. Ze klaarde helemaal op en zei dat ze zo blij was ons te zien. De dokter kwam terug binnen en kon haar ogen niet geloven. Dus besloten we voorlopig geen morfine toe te dienen. Maar nu zijn we tien uur later en ons mama gaat snel achteruit. Af en toe heeft ze een opflakkering en dan

Joepie, ik heb mijn eerste twee kerstkaartjes gekregen. Eentje van mijn meter en eentje van een vriendin die ik al enkele jaren niet meer gezien heb. Ze had ook eentje voor ons mama geschreven. Kaartjes schrijven en krijgen vind ik zo leuk. Ik hang elk kaartje op en hou ze allemaal bij. De kerstperiode is één van mijn favoriete periodes van het jaar.  Samen gezellig aan tafel zitten, lekker eten, spelletjes spelen en nadien pakjes uitdelen. Dit jaar wordt het het kleinste kerstfeest ooit. En met klein bedoel ik het gezelschap. Mijn zoon, zijn vriendin et moi. Er liggen geen pakjes onder de boom omdat ik bang ben dat Marcelle ze zal stukbijten want ze zet graag haar tanden in papier, zelfs in het behangpapier heb ik vandaag gemerkt. In de dressing kleeft er een speciale folie achter de radiator en daar heeft ze aan zitten te knagen. Oh ja, en ze had weer een vieze dode muis mee gebracht. Ik ben blij dat ze nog niet in de boom gesprongen is. Dus voorlopig blijven de pakjes mooi in de kas

Wat doen we zoal wanneer ik ons mama ga bezoeken? We zingen, trekken gekke bekken en maken leuke foto's, kijken in de fotoalbums en halen mooie herinneringen op. De foto's helpen haar geheugen opfrissen want ze is heel veel vergeten en ze vindt dat zo leuk om die nog eens terug te zien. Maar het meest van al zingen we. Ik heb op Spotify een playlist speciaal voor haar aangemaakt met liedjes van Eddy Wally, de Zangeres Zonder Naam, Willy Alberti, Jantje Smit, Bobby Prins en nog andere smartlappen. De teksten kent ze nog allemaal. En onlangs vond ik het liedje van Bob Scholte 'Breng eens een zonnetje onder de mensen' terug en dat eindigt met ' wie goed doet goed ontmoet '.  Laat dit nu toevallig ons mama haar motto zijn dat ze me met de paplepel ingegeven heeft.  Breng eens een zonnetje o nder de mensen Een blij gezicht te zien d at doet toch goed Vervul zo nu en dan h un liefste wensen Het spreekwoord zegt Wie goed doet goed ontmoet

  Voila done, ik heb een afspraak gemaakt en ik mag op 7 januari de nodige onderzoeken laten doen maar ik moet voor alle veiligheid wel eerst op 4 januari een Covid test laten doen.  Ik had eens de volgende goede tip gelezen voor wanneer je bepaalde intenties hebt en je merkt dat het er maar niet van komt.  Dan moet je het  tegen iedereen vertellen zo informeren er meer mensen naar en ga je sneller de neiging hebben om in actie schieten en ze waar te maken. En vandaag hebben er al vier mensen me gevraag of ik al een afspraak gemaakt had. Bij deze heb ik dus bewezen dat het werkt want de afspraken staan in mijn agenda. Ik had ze eigenlijk al twee jaar geleden moeten maken maar omdat er een onderzoek bij is dat ik niet zo leuk vind, heb ik het steeds uitgesteld en toen kwam Covid en dan had ik helemaal geen zin om naar het ziekenhuis te gaan. Maar ja mijn lichaam begint bepaalde signalen te geven en nu moet ik wel. Goed nieuws, ik heb vandaag ook mijn griepprik gehad. Ik krijg die elk ja

Momenteel loopt niet alles zoals ik het echt zou willen. Ik sukkel al een aantal weken met mijn gezondheid en ik moet enkele onderzoeken laten doen waarvoor ik nog steeds geen afspraak gemaakt heb. Ik stel dat precies uit want alle andere dingen krijgen prioriteit waardoor ik op het einde van de dag mezelf hoor zeggen wanneer mijn zus of mijn goede vriendin me vraagt: "Heb je al een afspraak gemaakt?", "Nee, geen tijd gehad, morgen".  Ik lijk wel een Spaans karikatuur dat steeds "Mañana" zegt. Nochtans moet ik zeer dringend dat onderzoek laten doen want ik sta ondertussen al twee jaar achter op schema.  Ik ben niet de enige in huis die momenteel een beetje sukkelt maar mijn zoon is ook ziek en dat maakt alles net iets zwaarder. Mijn schrijven staat dus op een laag pitje en mijn cursus ook. Maar ik heb dit weekend wel tijd gemaakt om de kerstboom te zetten en de kerstkaartjes te schrijven en toen ik mijn adressenboekje nam, viel het toevallig open op de let

Met Juliette gaat het beter. Ze mag terug naar buiten en deze ochtend zat ze op het dak van de garage en dat is iets dat ik haar nog nooit zien doen heb. Ze is toch een tijdje buiten gebleven en toen ik haar riep, kwam ze direct af. Ze is een echte huismus geworden terwijl ze in het begin helemaal niet naar binnen durfde. Ze kent haar naam zo goed en komt direct af wanneer ik haar roep en zeker wanneer ik zeg: "kom kom". Marcelle daar en tegen die zit de hele ochtend buiten en brengt dan de vieste dingen mee naar binnen zoals, een dode of levende muis, een kippenkop, kippendarmen, een stuk van een poot et cetera. Wat die allemaal vindt en dan gaat die daarmee in mijn dressing spelen. Gelukkig komt ze me haar buit eerst tonen voor ze ermee wegrent want je wilt geen kippenkop tussen je kleren vinden. Ik heb er een foto van genomen maar ik ga hem jullie besparen.  Die twee hebben mijn leven veranderd. Ze houden me serieus aan de waggel maar ik krijg er zoveel vriendschap voor in

Na een heleboel stormachtige dagen was er een kleine opklaring deze avond. De jubilarissen op het werk werden virtueel gevierd. Ik was heel benieuwd hoe ze dat gingen doen en ik was aangenaam verrast. Ik had me nog eens extra opgemaakt, wat al een tijdje geleden was en met mijn glaasje cava, potje knabbels en mijn mooiste glimlach, genoot ik van het hele virtuele gebeuren.  Bravo DHL, jullie hebben echt de moeite gedaan om er iets zeer bijzonders van te maken. Iedereen werd online bedankt en er was een  verrassingsgast uitgenodigd, Piet Kusters. Ik weet niet of jullie hem kennen, ik had er nog nooit van gehoord maar wat die allemaal deed. Piet Kusters is een mentalist, ik heb even moeten googelen, bekend van Belgium's Got Talent. En wat een talent! Hoe doet hij het toch? Ik heb van de avond genoten en heb even alle zorgen opzij kunnen zetten. Soms heb je van die periodes dat er allemaal dingen op je pad komen die je uitdagen. En deze dame wordt de laatste tijd serieus uitgedaagd. W