Leef NU en geniet!

Ik heb me vandaag eens goed laten gaan en met goed laten gaan bedoel ik, mezelf verwend. Ja, wat doet een vrouw wanneer ze in het weekend helemaal alleen thuis is? Poetsen stond op de planning maar het werd iets anders. Ik probeerde nog eens verder te lezen in het boek 'Ongetemd leven' van Glennon Doyle. Maar ik had nog geen pagina gelezen of ik werd zo geïnspireerd om erover te schrijven. Volgende zin deed de juf in mij wakker worden en het werd een soort van les die ik zeer graag wil gebruiken wanneer ik met groepjes rond levenskunst ga werken. Als een vrouw eenmaal doorheeft dat het onmogelijk is iedereen tevreden te stellen, is ze vrij om zichzelf tevreden te stellen. Dus stelde ik mezelf tevreden en nam ik na het schrijven een lekker warm badje. Dat poetsen kan morgen of overmorgen of... nog.  Ik had een mail van Galeria Inno gekregen dat ze vandaag zeer uitzonderlijk open waren en daar het al maanden geleden was dat ik nog eens in Leuven gaan winkelen was, stapte ik de au

Zoals jullie weten haal ik vaak mijn inspiratie uit de krant net zoals vandaag uit een interview met Dirk De Wachter, psychiater en hoogleraar. "Het is niet omdat ik erover orakel dat ik het beter doe dan de rest." En ik ben zo blij met deze stelling van hem omdat ik soms ook dat gevoel heb vooral wanneer het even tegenzit.  Net zoals nu - een maand na het overlijden van ons mama - wanneer Juliette, mijn geadopteerde zwerfkat, sukkelt met borstkanker. Ik weet zo goed wat ik moet doen om mijn droevige gevoelens om te zetten in leukere en dat ik me vooral moet focussen op het positieve. Ja, dat weet ik, maar voor de eerste keer in mijn leven wil ik die gevoelens eens niet ombuigen. Ik wil ze beleven, ik wil rouwen en ik wil eens goed kunnen huilen. Daar is niets mis mee.  Hoe meer ik voel, hoe meer ik over mijn ervaring kan vertellen en anderen kan inspiteren.  Wat ik vooral niet wil is blijven hangen in de storm van emoties die heel mijn lichaam door elkaar schudt.  Maar niet

De spuitjes doen hun werk want Juliette was vandaag actiever dan gisteren. Ze is dikwijls komen eten en ondanks de regen is ze toch heel vaak naar buiten gegaan. Ze was wel altijd super snel terug maar ik zie een opmerkelijke verbetering. De kanker die gaat natuurlijk niet weg maar als zij op deze manier haar laatste dagen, weken of maanden kan doorbrengen dan ben ik een gelukkig mens. Ik heb haar zelfs mogen knuffelen en oppakken. Ik hoop dat ze nog een beetje van haar prinsessenleven bij mij kan en mag genieten. En ik heb nog goed nieuws. De zoon heeft vandaag de resultaten van zijn examens gekregen en hij heeft dat, ondanks dat hij drie weken ziek in bed gelegen heeft, schitterend gedaan. Dus hier zit een hele fiere moeder. Ik ben blij dat ik jullie nog eens iets leuks kan meedelen want de laatste tijd was het niet zo positief. Het was erg miezerig buiten maar zeer zonnig binnen met andere woorden voor mij was het zeer goed weer vandaag. Hier zit een tevreden mens.

Vandaag is de eerste dag dat ik niet gehuild heb.  Ik stond super nieuwgierig op want de dierenarts had gezegd dat het met Juliette alle kanten uit kon gaan. Maar ik zag dat het beter was. Ze stond voor de deur klaar om te eten en ze ademde beter. Er zat weer wat meer leven in. Ze is vandaag zelfs heel eventjes buiten op wandel bij de buren geweest maar dat had haar meer energie gekost dan verwacht want ze was zeer kort van adem toen ze na tien minuten later terug kwam. Ik heb haar zelfs mogen aaien wat ze niet altijd toelaat. Ze heeft goed gegeten en enkele keren in huis rondgewandeld. Dus ik ben blij dat de spuitjes toch hun werk doen. Ik heb geen glazen bol en weet niet wat het morgen zal zijn maar ik ben zo dankbaar dat ze vandaag een betere dag had. De kanker gaat niet weg en ik weet dat we haar zullen moeten afgeven maar ik hoop dat het nog niet voor direct is zodat we allebei nog een beetje kunnen genieten van elkaars gezelschap.  Juliette heeft niet alleen  mijn hart  uit lockd

Ik ben al enkele dagen zeer triestig omdat Juliette achteruitgaat. Ze heeft weer een gezwel bij en ze ademt moeilijk. De dierenarts is deze avond bij mij thuis geweest omdat ik zeer bezorgd was en omdat ik haar de stress van de verplaatsing ook niet meer wou aandoen. Ze heeft twee spuitjes gekregen en nu is het afwachten of de antibiotica en de andere spuit helpt. Zo niet moeten we haar laten inslapen. Het hele verhaal van ons mama komt hiermee weer naar boven. Ik voel me misselijk van verdriet maar dat gaat wel over. Dat was zo toen ik bij ons mama waakte en dat is nu ook bij Juliette.  Een dik jaar geleden tijdens een lezing over Chinese astrologie zei de coach me dat het jaar 2020 - het jaar van de metalen rat - een jaar van afscheid nemen zou worden. En tot mijn grote spijt had ze gelijk.  Ik heb nog nooit zoveel 'innige deelneming en heel veel sterkte' moeten wensen als de laatste weken. Wat is dat toch, ik zou ook beloond worden voor mijn harde werk.  Ik vind het zo tries

Ik heb de indruk dat de medicatie voor mijn colitis begint aan te slaan. Het brubbelt een heel pak minder in mijn darmen en ik spurt minder vaak naar het kleinste kamertje. Het was een zeer ontspannend weekend. Ik ben gaan wandelen, heb verder geschreven aan mijn boek en ook nog gestudeerd. Het hoofdstuk in mijn cursus deze week gaat over verslavingen en er bestaan er een heel pak. Ik moet dus een gesprek voorbereiden met iemand over zijn of haar verslaving. In de cursus moeten we ook vaak over onszelf vertellen en de vraag was wat mijn verslaving was? Mijn eerste gedacht was dat ik helemaal geen last had van enige verslaving. Maar, ik kan bijvoorbeeld heel moeilijk van chips en nootjes blijven. Is dat dan een verslaving? Ik probeer het niet in huis te halen want anders kan ik er toch niet afblijven. Soms is het zo erg dat wanneer ik er koop dat ik in de auto die zak chips al hoor roepen: "Eet mij op, eet mij op!" Misschien toch een klein beetje verslaafd? Ik rook niet, drink

De examens zijn voorbij en volgens zoonlief zouden ze allemaal oké moeten zijn dus gedaan met extra vroeg op te staan. Nu de resultaten nog afwachten.  Een uurtje langer in bed heeft me goed gedaan. Het is nu 10u en ik heb net gedaan met mijn ontbijt, een geroosterde meergranen boterham met schijfjes banaan. En terwijl ik ontbijt, lees ik de krant digitaal. Maar vandaag ben ik niet verder dan de voorpagina geraakt want er waren twee koppen die me tot nadenken zetten en me inspireerden mijn pen te pakken.  Als het niet voor het geld is, waarom laat Gert Verhulst zich dan filmen in onderbroek?     Hilde Crevits: "Ik wil alles onder controle hebben. Dan moet ik niet bang zijn." Ik deed mijn ipa d dicht en begon te schrijven.  Ja, waarom laat Gert Verhulst zich filmen? Het zijn ten eerste mijn zaken niet, als hij wilt gefilmd worden dan is dat zijn zaak welke reden het ook heeft. Maar mijn gedachten dwaalden af naar mezelf. Waarom schrijf ik over mijn leven en stel ik me zo bloot

  Ik sla lukraak het boek 'De strategie van het geluk' open en ik lees: Zolang je leeft en kunt ademen, is er meer goed met je dan er mis is. - Jon Kabat-Zinn - De gekozen bladzijde gaat over rouwen en verwerking, hoe toevallig. Ik lees: Een verwerkingsproces is altijd het overgaan van 'Neen, dit kan niet!' naar 'Ja, ik kan dit aanvaarden, ik kan ermee leven.'  Een rouwproces is de realiteit leren aanvaarden en ophouden te pogen jouw interne realiteit aan de externe realiteit op te leggen.  Toevallig had ik vandaag een mindere dag. Omwille van de hevige wind heb ik zeer slecht geslapen en mijn darmen die reageren nog niet zoals het moet op de medicatie waardoor ik wat minder energie had dan anders. Ik ben na mijn werkuren wat gaan rusten en terwijl ik in de zetel lag, moest ik aan ons mama denken maar ongewild ook aan mijn huwelijk. Twee rouwprocessen, twee dingen die er niet meer zijn.  Het ene kan ik beter aanvaarden en mijn dankbaarheid voor wat was, helpt me

  Kamala Harris, 56 jaar en de eerste vrouwelijke en gekleurde vicepresident ooit. Ze is ook de eerste dochter van twee immigranten, een Indiase moeder en een Jamaicaanse vader, die dat ambt bereikt. Ik lees in de krant haar goede raad aan alle kleine meisjes en kinderen: droom met ambitie, zie je zelf zoals je bent, geloof in wat je kunt, ook al deden mensen dat niet voordien.  Kamala zou het perfecte voorbeeld in verschillende hoofdstukken uit mijn boek ‘leef nu en geniet’ kunnen zijn. Je wordt wat je denkt, falen bestaat niet, blijf vooral jezelf, hou van jezelf, denk positief, kom tot actie en maak je intentie waar… Spontaan denk ik nu terug aan de workshop ‘Manifesteren vanuit het hart’ van Baptist de Paepe, auteur van de bestseller ‘The power of the heart’. Ik volgde deze workshop in 2017 in Leuven en we deden een meditatie waarbij we in gedachten terug moesten gaan naar onze kindertijd. Ik zag mezelf in mijn hoofd toen als een onschuldig meisje van vijf jaar spelen in de tuin me

Voornemen 2 check ✔ ✔ ✔ Alle nodige grote onderzoeken zijn achter de rug en nu wacht ik enkel nog op de resultaten van mijn uitstrijkje. "Geen nieuws is goed nieuws" zei de gynaecoloog maar ik antwoordde haar dat dit niet altijd klopte, denkende aan mijn broer die al dagen in zijn bed doodlag.  Maar mijn binnenkant is proper en indien er mankementjes zijn, zijn ze enkel microscopisch waar te nemen zoals mijn lymfocytaire colitis. Ik ben vandaag met de pillenkuur begonnen en voel me wat slapper dan anders. Mijn bloeddruk is wat aan de lage kant. Een goede steak en een grote portie spinazie zullen me weer sterker maken, zoals Popeye. Op de dagen dat het wat minder gaat, de boog kan niet altijd gespannen zijn, dan erken ik dat het een mindere dag is. Dan doe ik het wat rustiger aan en schakel ik over naar plan B. Dat zijn de rustige dingen waar ik tijdens mijn energieke dagen geen tijd voor maak. Lezen, een warm badje nemen, een leuke serie bingen, mijn hoofd leegmaken enz. Zo b

Wat zijn mijn goede voornemens dit jaar? Ik sta omwille van de gebeurtenissen een beetje achter en heb nog niet echt het gevoel dat we aan een nieuw jaar begonnen zijn. Maar ik heb wel alles eens op een rijtje gezet en mijn eerste goede voornemen is: Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen . En wat bedoel ik hiermee? Vorig jaar was ik zo met mijn boek, mijn blog, mijn werk en mijn cursus bezig en wou ik een goede verkoop, veel views en likes, me profileren op mijn werk en minstens een 9 op al mijn huistaken halen. Waarom? Joost mag het weten. Ik heb altijd al de neiging gehad om te willen scoren en te overdrijven, dat zal de Bing * in mij zijn, veronderstel ik.  *Bing: Yang vuur (Chinese astrologie) Maar mijn neiging om alles opperbest te willen doen en alles te willen bereiken wat erin mijn mogelijkheden lag, zorgde er ook voor dat ik steeds in overdrive stond en mezelf voorbijliep zonder het te beseffen. Dat inzicht is gekomen. Ik ben goed genoeg zoals ik ben en ik hoef mijn stempel ni

De ene deur gaat dicht en een andere gaat open. En zo is dat ook met de mensen en dieren in je leven, de ene gaat en de andere komt. Ik heb enorm veel vriendschap van Marcelle en Juliette. Ik voel me helemaal niet alleen want zij staan het 's morgens te popelen aan de deur. Ik krijg dan kopjes en een groot spinconcert. Ik had nooit gedacht dat ik zoveel liefde van katten kon krijgen. En terwijl ik hier zit te schrijven, vliegt Marcelle weer door het huis en zit ze in mijn planten. Ik heb er steentjes in gelegd en zij gaat die daar overal uithalen. Ik heb vandaag de resultaten van mijn onderzoek ontvangen. Het is dus microscopische colitis en meer bepaald lymfocytaire colitis. In gewone taal, een ontsteking van de slijmvliezen van de dikke darm. Het kan behandeld worden dus het komt goed. Ik wacht nu tot mijn volgende afspraak om de behandeling te starten.

Zo raar en plots lijkt het alsof ik alle tijd van de wereld heb. Na mijn werkuren wordt er van mij niets meer verwacht, enkel koken en zorgen dat er propere was is. Ongelooflijk maar waar, ik voel innerlijke rust. Ik heb een lekker lang warm badje genomen, een nieuw recept uitgeprobeerd en ja, mijn cursus life coach weer van onder het stof gehaald. Ik zag aan mijn laatste huistaak dat het exact 6 weken geleden was. Gisteren heb ik niet geschreven omdat ik niets bijzonders te melden had, zo rustig en ik geniet ervan. Nog steeds vragen de mensen mij een beetje aarzelend hoe het gaat? Aarzelend omdat ze bang zijn te horen dat het niet zo goed gaat na het verlies van ons mama. Maar ik voel dat ons mama nog sterk aanwezig is. En elke dag brand ik een kaarsje en zeg ik haar hoe dankbaar ik ben voor alle liefde en hulp die ik van haar gekregen heb. Ze geeft me heel veel kracht en ik focus me vooral op de positieve dingen.  Velen schrikken van mijn positieve reactie omdat ze ervan uitgaan dat

Hoe gaat het met je? Velen stellen me deze vraag wat ik ontzettend lief vind. De feestdagen zijn me ontgaan omdat ik helemaal niet in feeststemming was en ik een afscheidsdienst te regelen had. Maar nu ondertussen twee weken verder, gaat het leven weer gewoon door. Omdat ik geen ritjes meer naar Holsbeek maak, is er extra tijd vrijgekomen. Deze tijd benut ik momenteel om lange gesprekken te voeren met vriendinnen die ik al een tijdje niet meer aan de lijn gehad heb.  Elke dag een andere en die gesprekken doen me deugd. Ik heb dat gevoel van 'moeten' losgelaten en zoals ik gisteren reeds schreef "Alles komt op zijn tijd". De Miss 'Race-tegen-de klok' heeft het loodje moeten leggen tegen de 'Miss Doe-het-wat-langzamer' waardoor ik meer rust krijg en me minder gejaagd voel. Hopelijk merken mijn darmen het verschil en worden zij ook wat kalmer. Ons mama is in mijn hart zeer aanwezig en zij geeft me extra kracht en inzicht. Ik ben zo dankbaar dat we haar ee

  Ik heb vandaag een scheurkalender gekocht om in de keuken te hangen met elke dag een nieuwe quote. Bovenstaande is een foto die ik nam van de quote van vandaag.    VERTROUW OP  DE TIMING VAN JE LEVEN  En ik ben er het helemaal mee eens. Alles komt op zijn tijd. Ooit dacht ik er helemaal anders over want alles moest vooruitgaan en het kon voor mij maar niet snel genoeg kon gaan. Het moest steeds sneller en sneller zo snel dat ik mezelf voorbijliep in zesde versnelling. Ik begon aan de eerste versie van mijn boek 5 jaar geleden en dat kon niet snel genoeg af zijn. Mijn wil was zeer groot maar de hindernissen nog groter. Ik begreep toen niet waarom ik de ene tegenslag na de andere had en waarom het mij zo moeilijk gemaakt werd om mijn droom waar te maken. Een droom waarmee ik enkel de wereld een beetje mooier wou maken.  Nu begrijp ik het maar al te goed, alles heeft zijn tijd nodig. Ik had tijd nodig om nog andere belangrijke lessen te leren en om te staan waar ik nu sta. Vorige maand

  Dit weekend was het prachtig wandelweer. Ik heb dan ook sinds lange tijd zowel gisteren als vandaag mijn wandelschoenen nog eens aangetrokken en met mijn wandelmaatje Carine ervan geprofiteerd om extra lange wandelingen te maken. Allebei hebben we een zeer dierbare verloren in dezelfde week. Om weer samen te kunnen gaan wandelen en te ventileren doet deugd. Ik zag bovenstaand bericht waarin stond, neem het boek dat het dichtst bij je ligt, ga naar bladzijde 18 en lees lijn 4. Ik nam een boek dat klaar lag om te lezen en las op de aangeduide bladzijde over Oprah Winfrey en haar dankbaarheidsdagboek. Dat ze het te druk had gehad om erin te schrijven en dat ze minder plezier beleefde. Ze begon erin te lezen en werd eraan herinnerd hoe sterk het gevoel 'dankbaarheid' is. Ik heb ook een dankbaarheidsdagboek en heb er ook omwille van mijn druk leven niet meer in geschreven. Vandaag is het begin van een nieuwe start in mijn dagboek en schrijf ik : Wat fijn dat de zon zo scheen, ik h

Donderdagavond heb ik deelgenomen aan mijn eerste online integratiegroep over 'De strategie van het geluk'. Een groep waarin er gefilosofeerd wordt over het leven. Ondanks ik die dag allerlei onderzoeken achter de rug had en er zeer opgeblazen bijzat, keerde de innerlijke rust terug. Het deed me deugd en het drong tot me door dat ik de laatste jaren een zeer lange hobbelige weg afgelegd heb om uiteindelijk te geraken waar ik nu ben. Vrijdagochtend stond ik met een grote glimlach op en in mijn hoofd zinderde de sessie nog na. Ik nam mijn pen en schreef: Jarenlang was ik op zoek naar geluk en besefte niet dat geluk niet te zoeken valt.   Geluk is er altijd en overal net zoals de zon, maar we zien het vaak niet. Geluk zit vanbinnen en in de kleine dingen. Geluk is houden van jezelf en aanvaarden wat is. Aanvaarden wat je niet kan veranderen en veranderen wat wel kan. Er bestaat geen weg naar geluk, geluk is de weg. En het toeval wil dat ik die spreuk van 'Er bestaat geen weg n

Ik was mijn blog aan het schrijven toen Marcelle mijn huis op stelten zette. En met op stelten bedoel ik in rep en roer. Ze vloog als een dolenthousiaste wildebras door het huis, en ik schrijf 'vloog' omdat ze zo razendsnel is. Ik zag ze iets achterna zitten en ik slaakte een enorme gil omdat ik niet wist wat het was, maar het leefde. Ik zag ook een spoor van donkere pluimpjes en toen wist ik dat het een vogel was. Die vogel was in volle paniek net zoals ik want als er nu iets is waar ik hysterisch van word dan is het van een vogel dat rond mijn hoofd fladdert. Gelukkig schoten Noa en Pépé me te hulp want ik ging de vogel die zich ondertussen goed verstopt had niet pakken. Heel mijn huis lag vol met pluimen maar de vogel was gaan vliegen. Ze vonden hem niet.  Pépe ging terug naar huis en ik bleef hier achter met die vogel ergens in mijn living. Gelukkig vond zoonlief een beetje later de heggemus in de kerstboom maar bij elke poging hem te pakken vloog die weg met Marcelle er ac

Eerste onderzoeken zijn achter de rug. De voorbereiding begon gisterenavond al met het drinken van Picoprep. Ik was aangenaam verrast van het lekker smaakje. De reden waarom ik dit onderzoek bleef uitstellen was dat ik die Colofort zo wansmakelijk vind dat ik ersteeds moet van braken en 4 liter van dit  zeer degoutant  goedje is voor mij iets waar ik niet naar uitkijk. Maar die Picoprep, wat een alternatief is, is een aanrader voor wie net zoals ik moeite heeft om die vier grote flessen Colofort uit te drinken.  Het goede nieuws is dat ik geen darmkanker heb. Dat speelde toch even in mijn hoofd omdat mijn oudste broer hieraan gestorven is. Vanbinnen zie ik er dus goed uit :) Er werden wel verschillende biopten genomen om microscopische colitis uit te sluiten. Zijn de resultaten negatief dan volgt er een ademtest om te onderzoeken of ik voor iets intolerant ben en zo niet dan is het stress. De laatste maanden waren zeer zwaar dus het kan best wel eens stress zijn.  Toen ik op de resulta

Het is me gelukt. Ik heb een manier gevonden om de video van ons mama haar afscheidsdienst te kunnen delen. Klik op onderstaande link en dan kan je hem bekijken op Youtube.  https://youtu.be/2B86o4LLcsk  

  Ik deel graag een stukje tekst van Gerbert Bakx.  Zonder toekomst of perspectief ervaren mensen het leven als zinloos. Zij zijn dan existentieel al vrijwel dood. Zij gaan zich bijna alleen nog met het verleden bezighouden en gaan een gedragspatroon vertonen dat depressie wordt genoemd. We hebben een duidelijk doel nodig. Mijn doel voor 2021 is mijn getuigschrift van life coach behalen en online workshops/lezingen organiseren.  Ik zag gisteren toevallig een stukje van Big Brother waar de Nederlandse Daniëlle, moeder van vijf, zegt dat het tijd is voor wat quality time voor zichzelf. Ze heeft de zorgzame moederrol de laatste jaren zo hard gespeeld dat ze zichzelf terug moet ontdekken. En terwijl ze in het huis zit, speelt ze onbewust dat rolletje verder. Ik herken die rol zo goed. Die rol zit er echt ingebakken. Ondertussen valt er bij mij een zeer grote rol weg, de rol van zorgzame dochter.  Maar de Minerva in mij waakt en zorgt ervoor dat ik mijn doel niet uit het oog verlies.

Vandaag heb ik een covid test ondergaan omdat ik donderdag de nodige onderzoeken moet laten doen in het ziekenhuis. Ik ga ervan uit dat die test negatief is want ik ben niet ziek en ik hou me aan de regels. Maar je weet nooit natuurlijk. Woensdag krijg ik het resultaat. Toch een raar gevoel die test. Ik had speciaal een dagje vrij genomen om me niet te moeten haasten en zo had ik deze namiddag tijd om iedereen die naar de dienst van ons mama gekeken heeft en een mailadres achterliet, een bedankingsmail te sturen.  Evelien heeft me een kopie van de dienst doorgestuurd. Ik heb die net bekeken en ben die nu aan het exporteren zodat ik die met jullie kan delen. Het is een zeer zwaar bestand omdat het veel foto's en filmpjes bevat. Ik hoop dat het lukt want dit is nu toch al een tijdje aan de gang. Hopelijk lukt het morgen. Ik heb er met een andere blik naar gekeken en ik ben best trots op het resultaat. Ik heb alles in een flow geschreven zonder erbij na te moeten denken. Ik was wel tw

Sinds lange tijd heb ik eindelijk mijn eerste rustige vrije dag waar niets moet en niets op de planning staat. Voor sommige super saai maar voor mij zeer welkom. Geloof het of niet maar ik heb nog steeds mijn pyjamabroek aan. Dus half gewassen loop ik of beter gezegd, zit ik hier te schrijven. Ja, ik heb vandaag sinds lange tijd weer verder geschreven aan deel II van 'Leef nu en geniet'.  Het leven is niet altijd een pretje maar het zijn juist de negatieve ervaringen die ons vormen. Het is zoals Glennon Doyle de auteur van de bestseller 'Ongetemd leven' zegt: "Fijne emoties zijn als een vakantie. De pijnlijke ervaringen, dat is het klaslokaal!" En mijn leven is ook niet één groot feest en de ene dag is al vele leuker dan de andere net zoals bij iedereen. Ik blijf bloggen om te laten zien dat ook voor mij niet elke dag de zon schijnt. Maar dat ik wel overal het beste probeer van te maken en dat ik niet in een hoekje ga zitten kniezen. Morgen heb ik verlof omdat

Wat heb ik genoten van mijn rustige oudjaarsavond. Net wat ik nodig had, een avondje voor mezelf zonder het gevoel iets te moeten. 2020 voelde enorm aan als moeten. Er moest zoveel gebeuren en er moesten zoveel bergen verzet worden.  Gisteren ben ik de eerste dag van het nieuwe jaar begonnen met een bezoekje aan mijn zus. Ik ben hun knuffelcontact, en we zaten met zijn drieën aan de feesttafel. Zoonlief zat bij zijn knuffelcontact in Leuven en ik merkte op dat er van mijn familie niet veel meer overblijft. Het was een mooie dag en nog geen 500 meter van mijn zus haar deur, vind je een mooi stukje natuur, de vijvers van Bellefroid. Als kind gingen we daar vaak schaatsen wanneer de vijvers goed dichtgevroren waren. Onlangs heeft de stad Leuven dit mooi stukje gekocht en opengesteld voor het publiek. De zon scheen en dat leverde prachtige foto's op. 2021 wordt een jaar waar ik me voorgenomen heb dat gevoel van moeten te verbannen. Het enige wat ik moet is wat meer tijd voor mezelf nem

  Mijn eerste blog in het nieuwe jaar.  Wat voelt dit zo raar aan.  Mijn huis hangt vol met kaartjes en niet enkel met de beste wensen maar ook van diepe rouw. Tulpen- en rozenkransen sieren mijn huis te samen met de kerstguirlandes. Een urne rijker en een dierbare geliefde minder.  Ik voel me triestig maar ook dankbaar,  triest voor het verlies en dankbaar voor de mooie dingen die 2020 heeft gebracht.