DE KEERZIJDE VAN DE MEDAILLE

 

Heel de week met Marcelle op de sofa 

In mijn boek schrijf ik dat alles een positieve en een negatieve kant heeft. Het is de kunst om ons vooral op de positieve kant te focussen om gelukkiger door het leven te kunnen stappen. Maar soms zijn we zo hard geconcentreerd op die ene kant dat we de andere compleet uit het oog verliezen. En ja, dan gebeurt het wel eens dat je je snijt aan de scherpe kantjes zoals in mijn geval.

Sinds augustus vorig jaar eet ik geen suiker meer en probeer ik zoveel mogelijk alle koolhydraten te mijden. Dat leverde ondertussen een dikke 18% gewichtsverlies op. Een mooi resultaat waar ik heel blij mee ben maar mijn lichaam is daar duidelijk minder enthousiast over. 

Deze week was een week van platte rust en recupereren. 

Na een grote appelflauwte in de kelder, moest ik het van de dokter deze week rustig houden en ook weer suiker en koolhydraten eten.

Mijn lichaam was aan het vechten tegen een griepje en had niet voldoende energie en de nodige voedingstoffen binnen waardoor het te zwak was. Ik voelde me zo slap als een vod zonder echt ziek te zijn. 

Dus mijn eetpatroon moest even aangepast worden en mijn pomelo werd vervangen door chocomousse wat me een tijdelijke energieboost gaf.

Het is nu aan mij om een gezond en goed evenwicht te vinden tussen al dat lekkers en mijn slanke lijn. Ik was weer te obsessief bezig met de ene kant van de medaille waardoor ik de andere kant compleet uit het oog verloor.

Deze Sonja Kimpe van het positief denken heeft nog veel te leren en zal nog dikwijls vallen.