Leef NU en geniet!

  Tempus fugit, de tijd vliegt, 2023 is bijna voorbij en ik voel de hete adem van 2024, toevallig het jaar van de draak, al in mijn nek.  Terwijl ik in gedachten even terugblik naar het voorbije jaar moet ik toegeven dat het zeer uitdagend en hobbelig was. Wanneer het leven je citroenen geeft, is het de kunst om er limonade van te maken of een sorbet of een lekkere citroencake. Ondanks dat de familietafel onverwachts kleiner geworden is, zal ze toch feestelijk gedekt worden en zullen we  klinken  op een gezond en een gelukkig 2024. Dat ze voor iedereen veel vreugde en leuke momenten mag brengen.  Recept citroencake voor 6 personen

  Ontdek dit stukje prachtige natuur achter de Sportschuur in Wilsele. Het is al een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb. Dat komt omdat ik met volle tuigen aan het genieten ben van het leven na corona en na burn-out.    Het vrolijke kind in me neemt vaak het stuur over wat voor vele hilarische situaties zorgt.  Gisteren stelde mijn oude buur en goede vriend Frank Heremans zijn boek “De vijvers van Bellefroid” aan het publiek voor. Een mooi boek over een stukje natuur in Wilsele dat jarenlang verborgen zat en waar ik in mijn kindertijd stiekem ging spelen. Ik sprak met buren van vroeger die ik al 40 jaar niet meer gezien had en nog enkele andere oude bekenden. Ze verwarmden mijn hart en vele leuke herinneringen kwamen naar boven. Het zijn net deze kleine dingen die van onschatbare waarde zijn en die je met geen geld kan kopen die het leven zo waarde- en vreugdevol maken. Ondanks het feit dat ik me graag afzonder, heb ik ook graag mensen om me heen.  Het toeval wil dat het van

  De dagen, weken en maanden lijken ieder jaar sneller en sneller voorbij te vliegen. Het is een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb. Dat komt omdat ik eindelijk de nodige rust, waar ik zo op zoek naar was, gevonden heb. Niets moet, alles mag. Hoe ouder ik word hoe meer ik besef dat het vooral de kleine dingen zijn die me gelukkig maken. En terwijl ik dit hier schrijf, ligt Marcelle Belle, de kat, zo mooi naast mij. Wat een liefde 😻 

  Ik ben zo blij en dankbaar dat ik weer helemaal de hevige Viv ben als voor de burn-out . Mijn energie en levenslust waarvan ik dacht die nooit meer te mogen ervaren, hebben hun weg teruggevonden. Was het gemakkelijk? Nee, het voelde als de processie van Echternach en ik heb mezelf erdoor moeten sleuren en mijn mentaliteit moeten resetten.  Als je aan het overleven bent dan heb je de kracht en ruimte niet voor een ander dan moet je in de eerste plaats aan jezelf denken en vooral dingen doen waarvan je energie krijgt en die je blij maken. En de laatste weken doe ik heel veel leuke dingen die me enthousiast maken en extra energie geven.  In mijn boek schreef ik - kom tot actie en maak je intentie waar. Laat je geluk niet afhangen van anderen. Loopt je leven niet meer zoals je wilt, reflecteer dan en zoek uit wat je blij maakt.  Een crisis is altijd een uitnodiging tot verandering. En momenteel zijn er veel mensen die toe zijn aan verandering maar in de negatieve spiraal blijven hangen  

Hip hip hoera Marcelle Belle is drie jaar.  Drie jaar geleden zat ik uren in het tuinhok bij Juliette, mijn geadopteerde zwangere zwerfkat, om bij de bevalling te kunnen zijn. Ik had het geluk om de geboorte van Marcelle te mogen vereeuwigen. Ze was kitten nummer drie en ze stal onmiddellijk mijn hart omdat ze helemaal anders was.  Nooit had ik gedacht zoveel liefde te krijgen van een kat. Ze maakt volwaardig deel uit van deze kleine familie en illustreert maar al te goed het gezegde “honden hebben baasjes, katten personeel”. Dikke knuffel Celle Belleke 😻 🐾

  Soms heb je van die dromen die je wakker houden……tot je ze uitvoert ❣️ Drie jaar geleden kwam er voor mij, tijdens corona en de lockdown, een grote droom uit. Mijn boek werd werkelijkheid.  Wie had dit ooit gedacht? Ik niet want ik had oorspronkelijk helemaal niet de intentie om een boek te schrijven. Maar omdat vele boeken me geholpen hebben om na mijn pijnlijke scheiding weer verder met mijn leven te kunnen, besloot ik om zelf een boek te schrijven. Een boek in eenvoudige taal dat iedereen die er nood aan had zou kunnen inspireren.  Want na regen komt zonneschijn ook al geloof je er op dat moment totaal niet meer in. Een boek dat helpt om meer inzicht te krijgen en duidelijk maakt dat jij de kapitein van je eigen schip bent. De wind kan je niet veranderen maar wel de stand van de zeilen. En als je de zon wilt zien, zul je de storm moeten trotseren. Ondertussen heb ik al enkele grote stormen getrotseerd maar gelukkig ook heel vaak de zon gezien. Het is zoals het weer hier in België,

Toen ik even hier door de pagina’s op mijn blog ging en bepaalde dingen herlas, was ik wel geschrokken. Alle geleerde levenslessen en alle valkuilen die ik dacht helemaal onder controle te hebben en waarover ik een boek geschreven had, waren door een zware burn-out ergens verloren gegaan. Het overlijden van ons mama, de obsessie om iets te betekenen en de angst om als alleenstaande moeder niet rond te zullen komen hebben een zeer zware impact op me gehad en hadden me terug naar af gekatapulteerd.  Gelukkig had ik de moed en kracht om terug uit dat hoekje te komen en om stapje per stapje het heft weer in eigen handen te nemen en opnieuw te kiezen voor een positiever leven. Trek iets positief aan dat staat altijd. Maar soms word je zo verblind en omvergeblazen door onverwachte dingen die op je pad komen dat je toch even het Noorden kwijt bent waardoor het verschrikkelijk moeilijk is om te zien dat de zon elke dag schijnt. Ik ben zo blij en dankbaar om weer te voelen en weer te kunnen lev

De laatste weken ben ik weer helemaal mezelf, levendig, spontaan, enthousiast en vooral zeer gedreven.  De mensen die me persoonlijk kennen, hebben me dat deze week al meerdere malen bevestigd.  “She’s back!”  Of dat altijd even leuk is voor iedereen, is een andere zaak natuurlijk. Onder het motto “Zeg meer ja en maak mooie herinneringen” zei ik dus ja tegen een workshop potten draaien bij Craquelé in Leuven. Onverwachts kwam dit op mijn pad en samen met mijn zus heb ik deze kans benut. Ik was aangenaam verrast, wat een leuk keramiekatelier, gelegen net naast het pand van Dagelijkse Kost in de schrijnmakersstraat in Leuven.  We werden vriendelijk ontvangen door Geert, die ons leerde hoe een bol klei te maken, deze in het midden van de draaischijf te plaatsen en hoe een simpel potje te maken. Het lijkt eenvoudig maar als je nogal een hevige bent met brute force zoals ik dan zie je veel potjes de mist ingaan. Ik heb vier nieuwe kleibollen moeten maken om uiteindelijk resultaat te krijgen

In mei leggen alle vogels een ei, de natuur ontwaakt, de lammetjes dartelen vrolijk in het rond en de kermissen en rommelmarkten lokken de mensen weer naar buiten zonder de verplichte mondmaskers zoals tijdens de corona. We staan er niet meer bij stil maar andere jaren was het wel anders. Voor velen is hun leven ondertussen drastisch veranderd, ook bij mij. Dus tijd om ons ei uit te broeden en te reflecteren over wat we willen en niet meer willen.  Ikzelf voel het weer borrelen en ik ben eindelijk klaar om mijn blog nog eens onder handen te nemen. Oorspronkelijk was ik ermee begonnen om een uitgever te vinden en om mijn boek te kunnen promoten. Maar toen kwam corona en die strooide roet in het eten. Het roet is ondertussen verteerd en dus pakken we de draad weer op. Ik zit vol bruisende ideeën en sta te popelen om er iets mee te doen. Ik wens jullie vandaag een fijne 1ste mei en laat jullie door niets of niemand belemmeren om jezelf te kunnen zijn.

  Deze maand staan er al 221605 stappen op mijn teller. Dit komt omdat we op het werk met een challenge bezig zijn om in april met ons team de meeste stappen te zetten. We zijn goed bezig want we staan momenteel op de tweede plaats. Nu moet ik toegeven dat deze uitdaging veel met me doet, niet enkel fysiek maar ook mentaal. Ik ben altijd zeer sportief geweest en als ik me ergens voor engageer dan ga ik er volledig voor dus trek ik elke dag trouw mijn wandelschoenen aan. En tijdens dat wandelen geniet ik van de mooie streek waar ik woon en voel ik mijn conditie met de dag beter en beter worden.  Het is lang geleden dat ik me nog zo actief gevoeld heb. Ik ben hier zo ontzettend dankbaar voor want een jaar geleden kon ik amper een helling opwandelen. Volgens Hippocrates is wandelen het beste medicijn en wanneer ik reflecteer dan kan ik dit enkel beamen. 

  Gisteren ben ik samen met mijn zus naar een introductie in tarot workshop geweest. Ik ben grote fan van Barbara van Soul Search Counselling en het toeval wou dat zij een cursus gaf. Daar ik elke maand vol belangstelling uitkijk naar haar filmpjes, kon ik deze gelegenheid niet voorbij laten gaan om haar in levende lijve te ontmoeten. Al wie interesse in astrologie en kaartlegging heeft, raad ik Barbara zeker aan. Een zeer leuke inspirerende dame. Ons mama die was veel met spiritualiteit bezig waardoor ik al op zeer jonge leeftijd ermee in aanraking kwam. Ondanks ik een ongelovige Thomas was, intrigeerde het me enorm. Ik wou steeds bewijzen dat het allemaal zever in pakjes was. En de dingen waarvan ik dacht in geen honderd jaar, kwamen het eerste uit. Zo werd er me 40 jaar geleden voorspeld dat ik zou beginnen te schrijven. Ik heb daar toen heel hard mee moeten lachen omdat ik helemaal geen groot licht in het schrijven was. Nederlands was mijn zwakste vak. En ondertussen is mijn eerste

  Herken je het gevoel geen tijd te hebben omdat zoveel nog moet? Je hart schreeuwt om hulp maar je hebt geen tijd om te luisteren. Je voelt je helemaal leeg en toch blijf je doorgaan. Je blijft doorgaan met alles maar onderweg vergeet je te genieten van het leven. Langzaam wordt je sterkte je zwakte. En toch blijft je maar dingen doen die vanbinnen niet goed voelen en houd je jezelf meer en meer voor de gek met de gedachte dat het op een dag wel goed komt. De dagen vliegen voorbij zoekende naar de juiste balans terwijl je druk bezig bent alle ballen in de lucht te houden. Ondertussen verlies je gaandeweg je belangrijkste relatie, je relatie met jezelf. En zolang je de signalen van je lichaam en hart negeert, komt het niet goed.  Elke dag bouw je beetje bij beetje meer stress op dat zich dieper en dieper in je lichaam nestelt. Je ervaart minder levenslust en dan beginnen de kleine gezondheidsklachten de kop op te steken. We weten allemaal hoe belangrijk het is om naar je hart te luiste

Vandaag kwam ik tot de vaststelling dat ik eindelijk gevonden heb waar ik zo lang naar verlangd heb…rust. Zowel letterlijk als figuurlijk, hoe zalig is dat. Het gevoel vanalles te moeten is weg, foetsie. Ik ben dus een zeer gelukkige vrouw en waarschijnlijk straal ik het ook uit want ik krijg terug complimentjes.  Ik word weer enorm getriggerd om te schrijven maar met één groot verschil, ik wil het in plaats van ik moet het. De drang naar perfectie en om zoveel mogelijk iets neer te pennen is weg. De new me is opgestaan met een vele lichtere rugzak die serieus uitgemest werd. Dingen die me niet meer dienden of belemmerden in mijn groei heb ik er zonder pardon uitgekieperd. De angst om iets van het leven te missen heb ik in mijn oude woning achtergelaten. Het leven is wat het is, we hebben niet alles onder controle maar wel de keuze hoe we ermee omgaan. De wind kunnen we niet veranderen maar wel de stand van de zeilen: “Schip Ahoy!”.

Dankjewel om mijn blogs te lezen. Dankjewel voor jullie lieve berichten. Dankjewel voor jullie steun en sympathie. Dankjewel voor al jullie geduld en leuke opmerkingen . IK BEN ZO BLIJ MET JULLIE ERBIJ!

Ik wil jullie even vertellen dat het goed met me gaat en dat ik weer zeer gedreven en even enthousiast ben als vroeger. Ik doe mijn werk alsof ik nooit weggeweest ben. Het enige verschil is dat ik vroeger energie voor twee had en nu juist genoeg om de dag door te komen. Gelukkig luister ik nu tijdig naar de signalen van mijn lichaam waardoor ik vaker meer kan genieten van een goede serie op teevee. Waar ik vroeger last had van FOMO - angst om iets te missen - en het gevoel had dat ik met nuttige en leerrijke dingen moest bezig zijn, kan ik nu ook lekker nietsen zonder enig schaamtegevoel. Hé, we leven maar één keer en dat is toevallig nu. Blijkbaar behoor ik tot de categorie die zich enkele keren moet pijn doen vooraleer de les geleerd is. Vandaag las ik heel veel negatieve reacties op onderstaande post over Burn-out op Facebook.  https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fwww.gva.be%2Fcnt%2Fdmf20230207_92766973&h=AT3XgwmcCm278AcOngTAYTIk7_9TI-S2BLH3zMzz9kO--C-NLnpwv9AapUBLf5f-xa

  Helen Mirren en Madonna Foto Helen : Pascal Le Segretain/Getty Images Entertainment Wat is schoonheid en wie bepaalt wat mooi is en wat niet? Naar aanleiding van enkele gesprekken en bepaalde dingen in de media werd ik enorm getriggerd om er iets over te schrijven.   Wat mij de laatste tijd opvalt is dat velen van mijn generatie en zelfs jongeren zich minder  goed in hun vel voelen omdat “naturel ouder worden” in onze huidige maatschappij blijkbaar niet meer aanvaard wordt. Alles moet er aantrekkelijk en strak uitzien en alle minpuntjes en oneffenheden worden door allerlei filters verdoezeld. Iedereen wil er zo jong mogelijk uitzien omdat we in een tijd leven waar ouderdomsverschijnselen als een zwakte wordt gezien en jong als het hoogste geluk. Hierdoor  beginnen meer en meer jongeren al heel vroeg met fillers en botox omdat ze bang zijn van de vergankelijkheid.  Kijk maar eens naar sommige beroemdheden die in hun zoektocht naar eeuwige jeugd hun schoonheid juist helemaal verloren z

Ik wens jullie allemaal een prachtig en gezond jaar zonder zorgen. Eentje waar je op het einde van het jaar zeer tevreden en met een grote glimlach aan mag terugdenken. Als ik terugblik op 2022 dan moet ik bekennen dat het een zeer zwaar jaar was. Zo eentje waar mijn gezondheid enorm kwakkelde net zoals mijn lijn. Waar mijn geheugen  me door vermoeidheid enorm in de steek liet waardoor ik het gevoel had dat ik niet anders deed dan zoeken naar niet enkel verloren gelegde spullen maar vooral naar mezelf en specifiek meer naar het levendige kind in me. Ho wat heb ik haar gemist. Maar door veel te reflecteren en mijn  eigen boek opnieuw te lezen, begon ik het leven weer wat roziger te zien. Ook de steun  van mijn dierbaren en het  begrip en geduld van mijn baas en collega’s maakten mij geliefd en sterker. En liefde hebben we allemaal nodig net zoals het gevoel belangrijk te zijn. Ik heb vorig jaar ook mogen  ontdekken wie er voor me was is en wie niet.   Met andere woorden 2022 was een zee