BEWUSTWORDING




Wat, is het al bijna een maand geleden dat ik nog iets geschreven heb? De zin en de moed ontbrak me en ik had in totaal geen inspiratie meer. Ik stond vooral op overlevingsmodus en elke dag leek op de vorige. Ik leefde als een kluizenaar en voelde me in totaal niet meer gemotiveerd. De sprankeling in mijn ogen was samen met mijn levensvreugde verdwenen.  Maar gisteren voelde ik dat de gedreven Filie toch niet helemaal weg was. Ik volgde een lezing van Gerbert Bakx en kreeg de kans om de mensen van de integratiegroep te ontmoeten. Het maakte dingen in me los en ik besefte dat het tijd werd om te stoppen met me te verzetten tegen alles wat ik niet wil.

Lijden ontstaat omdat je zo graag iets wilt of juist iets niet wilt. Je verzet je waardoor je vooral in onvrede leeft. Ik heb dit jaar nogal wat dingen op mijn pad gekregen waar ik zelf niet voor gekozen heb en die ik helemaal niet wou. Mijn verzet ertegen maakte het nog erger en ik voelde me zo leeg. Waar was die sterke madam die heel de wereld aankon en die iedereen erdoor sleurde? Ik had nooit durven denken dat verdriet me opnieuw zo de das zou omdoen. Maar het is tijd om te aanvaarden wat is en om verder te gaan. De plannen van hierboven om me wakker te schudden, hebben hun doel bereikt. Hallo, ik ben wakker, ik heb de les begrepen. Met kleine stapjes begin ik aan een nieuwe pagina en sluit ik een zo vertrouwd hoofdstuk. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

GOEDE REIS LIEVE MAMA

HIP HIP HOERA VOOR BAR MARCEL

RUST ZACHT FERNAND

VOLLE MAAN

MAMA WE LATEN JE NIET ALLEEN

EN PLOTS...

ALLEREERSTE POST OP EIGEN BLOG

DEMENTIE: RECLAMESPOTJE VAN EEN GELUKKIGE MAMA IN DE HOME

HET IS WEER VOORBIJ

HOOP DOET LEVEN