Leef NU en geniet!

Ik hoop dat iedereen gisteren of vandaag een fijne Kerst heeft gehad. Het was mijn eerste Kerstfeestje in het nieuw huis en ik heb er samen met mijn familie en vrienden heel hard van genoten. Ik ben zo blij want het is een ontzettende moeilijk en zeer uitdagend jaar geweest. Uiteindelijk komt alles goed en heb ik weer meer en meer zin om te lezen en te schrijven. Er lagen 2 nieuwe boeken onder de kerstboom en de eerste is al bijna uit. Mijn gedrevenheid is terug van weggeweest. Ik wens jullie voor de laatste dagen van het jaar veel vreugde en gezelligheid met  elkaar. En voor alle dagen die volgen veel geluk en weinig zorgen.

   HIP HIP HOERA! Vandaag is het hierboven feest en de feesttafel zal enorm zijn want ondertussen hebben bijna al de oude buren hun voetjes bij onder de hemelse tafel gezet. Dat het daar een leuke bende is daar zal niemand aan twijfelen.  Mijn allerliefste moedertje, twee jaar geleden hadden we nog het geluk je 91 jaar zien te worden. Feest was het niet want we zaten aan je bed te waken om twee dagen later afscheid te nemen. Vandaag vier ik in alle stilte je 93ste verjaardag. Ik kijk naar al de leuke filmpjes en zotte foto's die we de laatste levensjaren gemaakt hebben. Ze toveren een glimlach op mijn gezicht omdat het zulke leuke herinneringen zijn. De appel valt niet ver van de boom want ik krijg  hoe ouder ik word,  meer en meer jouw trekjes. Saai zal het in ieder geval niet worden. Ik stuur een dikke verjaardagsknuffel naar hierboven, zet de boel daar maar goed op stelten met onze papa en alle toffe buren, vrienden en familieleden die we hier moeten missen. Hip hip hoera en tot

  Als ik mijn leven de laatste jaren zou vergelijken met het weer dan zou ik durven zeggen dat het enorm zware stormachtige jaren waren. En tijdens de drukte was ik mezelf weer eens kwijtgespeeld. Hoe doe ik dat toch steeds? Maar vandaag zag ik weer een mooie glimp van mezelf en voelde ik terug de echte Viv, waar ze blij van wordt en wat haar energie geeft. Ik was mijn zielsmissie kwijt en plots kwam ze weer tevoorschijn. Alle puzzelstukken vielen in elkaar en ik begreep ineens ook waarom bepaalde dingen moesten gebeuren.  Ik ben zo blij dat ik weer kan gaan werken en ik voel me zo ontzettend gezegend met mijn baas en collega’s die mij de nodige tijd gaven zodat ik me op mijn eigen tempo weer kon inwerken. Uiteindelijk komt alles goed, zolang we er maar zelf blijven in geloven en zolang we onze angsten onder ogen durven zien. Ik ging met een blij gevoel naar huis maar kon het niet nalaten om eerst een selfie te maken met de Kevin onze nieuwe medewerker aan het onthaal.  Hup België hup!

  Vandaag was het een beetje wisselvallig in mijn hoofd.  Zonnig omdat 90 jaar geleden een bijzondere man geboren werd en een beetje grijs omdat hij er al 7 jaar niet meer is. Om hem te eren, aten we frietjes, zijn lievelingskost en dronken we cola zorro zoals hij een zero noemde. Op jouw spirit, papa!  Wat had ik hem vandaag nog eens zeer graag verwend en geknuffeld. Meestal beseffen we pas echt hoe waardevol iets is wanneer het er niet meer is. We vergeten door de dolle ratrace stil te staan en te genieten van het moment en verliezen daardoor de dingen die echt van belang zijn uit het oog.  Maar vandaag stond ik stil en haalde ik speciaal voor deze bijzondere dag nog eens de oude doos uit de kast. Dikke hemelse verjaardagknuffel papa 😘

  Wat vliegen de weken voorbij. Zonder het te beseffen is het al een maand geleden dat ik nog iets gepost hebt. De intentie was er wel maar de tijd en de goesting ontbraken soms. Back to business was toch vermoeiender dan gedacht en ik moest heel hard mijn best doen om mijn grenzen te bewaken want Miss Perfect en Miss Loop-jezelf-voorbij waren ook van de partij.  En om eerlijk te zijn wou ik eens iets positiefs posten. Onder het motto doe eens iets totaal anders, iets waarvoor je serieus uit je comfortzone moet komen, volgde ik een workshop naaien voor beginnelingen. Jullie zullen nu wel denken wat is daar nu aan maar geloof me voor mij was dat een hele uitdaging. Ik ben iemand van het grovere werk, mijn fijne motoriek is nu niet optimaal ontwikkeld. Maar Ilse van VANiLS, die de workshop organiseerde had alle geduld en was ontzettend lief voor mij en de groep. Ondanks mijn scheef knippen en meerder pogingen om de draad in de naald te krijgen, is het me toch gelukt om enkele dingen te m

  Naar aanleiding van een gesprek met een vriendin wil ik graag over mijn ervaring met Covid schrijven omdat het voor sommigen een niet te onderschatten duiveltje is. De ene is amper ziek en de andere ligt doodziek in bed. Spijtig behoor ik tot de laatste categorie.  Een tijdje terug had ik met de dokter afgesproken om weer aan de slag te gaan maar toen zorgde Covid voor een knock-out. Corona leek wel het broertje van burn-out want deze ging ook met al mijn energie en mijn zin in het leven lopen maar deze overgoot dit alles met een vies sausje van hoge koorts, hoestbuien en misselijkheid. Ik lag twee weken plat en mocht niemand binnenlaten. Het ergste was dat plots alle verdriet en het ganse rouwproces van mijn mama en raar maar waar ook van mijn echtscheiding weer naar boven kwam. De doos van Pandora ging open en alle miserie van de voorbije jaren passeerde genadeloos ongevraagd de revue. Ik begreep er niets van want dat potje had ik, dacht ik toch al een hele tijd hermetisch gesloten

Liefde, begrip en geduld : het beste medicijn. Mijn eerste werkweek zit er op en de angst, en de demonen in mijn hoofd hadden alles in mijn gedachten weer vele erger gemaakt dan de realiteit zelf. Straf, hoe een mens zich meerdere keren kan stoten aan dezelfde steen, aaaauuuuww.   Nochtans schreef ik er nog over in mijn boek en toch boem patat, ooit zal ik het wel leren zeker? WETEN EN NIET DOEN = NIET WETEN De liefdevolle ontvangst en mooie woorden van mijn baas en collega’s deden wonderen. Ik voelde de echte Viv weer naar boven komen, niet zo sterk en energiek als ervoor maar wel krachtig genoeg om de eerste werkweek rustig en met een fier gevoel te overbruggen. Ik heb het zelf mogen ervaren hoe belangrijk het is om mensen om je heen te hebben die begrip tonen, liefdevol zijn en je vooral steunen, dankjewel hiervoor. Wat werk ik toch voor een fijne firma en dit al 27 jaar. De pijnen in mijn gewrichten en andere lichamelijke mankementjes waren zoals elke dag aanwezig maar mijn ziel wa

"Sta op en neem de leiding" is een quote die op mijn ijskast hangt en die me momenteel inspireert om uit de negatieve spiraal waarin ik het laatste anderhalf jaar zat, te breken. En gisteren stond ik letterlijk en figuurlijk op en eiste ik fier en moedig de leiding terug. Ik nam de draad van mijn eigen leven weer op. Gedaan met geleefd te worden en hoog tijd om de touwtjes terug in eigen handen te nemen. Het klinkt makkelijker dan gedaan, moet ik eerlijk toegeven.  Niemand zegt dat het makkelijk is of wordt maar soms moeten we uit onze veilige zone komen om een bepaald ongewild patroon te kunnen doorbreken.  Lange tijd heb ik me niemand en waardeloos gevoeld en gisteren op weg naar mijn werk voelde ik me weer tot leven komen en was ik trots. Trots om de angst achter me te kunnen laten en weer back in business te zijn. Ik voelde de gedrevenheid die ik lang kwijt was weer opborrelen en terwijl ik reflecteerde werd ik weer iemand.  En die iemand wil anderen weer inspireren. We l