LEVE DE RUST
Vandaag kwam ik tot de vaststelling dat ik eindelijk gevonden heb waar ik zo lang naar verlangd heb…rust. Zowel letterlijk als figuurlijk, hoe zalig is dat. Het gevoel vanalles te moeten is weg, foetsie. Ik ben dus een zeer gelukkige vrouw en waarschijnlijk straal ik het ook uit want ik krijg terug complimentjes. Ik word weer enorm getriggerd om te schrijven maar met één groot verschil, ik wil het in plaats van ik moet het. De drang naar perfectie en om zoveel mogelijk iets neer te pennen is weg. De new me is opgestaan met een vele lichtere rugzak die serieus uitgemest werd. Dingen die me niet meer dienden of belemmerden in mijn groei heb ik er zonder pardon uitgekieperd. De angst om iets van het leven te missen heb ik in mijn oude woning achtergelaten. Het leven is wat het is, we hebben niet alles onder controle maar wel de keuze hoe we ermee omgaan. De wind kunnen we niet veranderen maar wel de stand van de zeilen: “Schip Ahoy!”.
